Mijne heren, bij het indienen van amendement 91 zal ik alle andere amendementen in deze fractie steunen.

In de toespraak van de premier tot het Lord Mayor's Banquet twee dagen geleden zei hij dat China een

"systemische uitdaging voor onze waarden en belangen ... een uitdaging die acuter wordt naarmate het op weg is naar een nog groter autoritarisme."

Ik wil kort de aandacht van het Parlement vestigen op een aspect van het gedrag van dat land met betrekking tot de afschuwelijke gedwongen orgaanroof van gewetensgevangenen en de regering vragen mijn zeer bescheiden amendement te accepteren als een kleine maar belangrijke maatregel om, naar ik hoop, een einde te maken aan deze oefening. Dit zou een discretionaire bevoegdheid geven om leveranciers uit te sluiten van de gunning van een overheidsopdracht die hebben deelgenomen aan gedwongen orgaanoogst of onethische activiteiten met betrekking tot menselijk weefsel, ook wanneer ze betrokken zijn bij het leveren van een dienst of goederen in verband met dergelijke activiteiten.

Gedwongen orgaanoogst in China is het verwijderen van organen van een levende gewetensgevangene met het oog op transplantatie, waarbij het slachtoffer om het leven komt. Het is door de staat gesanctioneerd en wijdverbreid in heel China, waarbij de Chinese Communistische Partij zich richt op individuen vanwege hun religie, spirituele overtuigingen of etniciteit. Het is bekend dat de slachtoffers voornamelijk Falun Gong-beoefenaars en Oeigoerse moslims zijn. Er zijn ook verschillende bewijzen die aantonen dat Tibetanen en huischristenen waarschijnlijk het slachtoffer zijn van gedwongen orgaanroof.

Met betrekking tot de Oeigoeren en andere minderheden in Xinjiang heeft het Bureau van de Hoge Commissaris van de VN voor de mensenrechten in augustus van dit jaar zijn rapport in Xinjiang gepubliceerd, waarin staat:

"Beschuldigingen van patronen van marteling of mishandeling, waaronder gedwongen medische behandeling en ongunstige detentieomstandigheden, zijn geloofwaardig, evenals beschuldigingen van individuele incidenten van seksueel en gendergerelateerd geweld."

Zowel Oeigoeren als Falun Gong beoefenaars worden willekeurig gearresteerd, vastgehouden in kampen, gemarteld, geconfronteerd met seksueel geweld, verdwijnen tijdens detentie en worden op grote schaal vermoord voor hun organen.

Het bewijs is nu expliciet. In april van dit jaar verscheen een artikel van Matthew Robertson en Dr. Jacob Lavee in de American Journal of Transplantation getiteld "Execution by Organ Procurement: Breaching the Dead Donor Rule in China", dat werd geciteerd in de US Congressional-Executive Commission on China Jaarverslag 2022. Uit hun paper bleek dat in 71 verschillende Chinese medische onderzoeken die tussen 1980 en 2015 werden gepubliceerd en afkomstig waren van 56 ziekenhuizen in 33 steden, hersendood niet correct kon worden verklaard, en dat daarom de verwijdering van het hart tijdens orgaanverkrijging de oorzaak moet zijn geweest van het overlijden van de schenker. De auteurs stellen in een recent artikel in de Tablet dat

"de daad van executie ging gepaard met de daad van hartverwijdering en werd uitgevoerd door chirurgen op de operatietafel."

Edelachtbare, net als in de commissie heeft de nobele Lord, Lord Hunt of Kings Heath, een zeer welsprekend, krachtig en overtuigend pleidooi gehouden om dit bescheiden amendement 91 te steunen. Ik ben blij dat ik dit amendement opnieuw heb ondertekend.

In de commissie hebben de nobele Lord en ik, samen met de nobele barones, Lady Northover, de regering gevraagd naar een ziekenhuis dat in China wordt gebouwd in samenwerking met een Brits bedrijf. Ik dank de minister voor het parlementaire antwoord over dat ziekenhuis dat zij mij op 29 november heeft gegeven. Maar ik ben bezorgd om te horen dat het betrokken bedrijf, International Hospitals Group, een doorlopend ziekenhuispartnerschap heeft in de Volksrepubliek China.

Ik vestig de aandacht van het Parlement op de woorden van de British Medical Association, die China omschrijft als een land waar er is

"bewijs van medische betrokkenheid bij de genocide van de Chinese staat tegen het Oeigoerse volk",

en de verklaring van het China-tribunaal, voorgezeten door Sir Geoffrey Nice KC, waarin de "aanzienlijke omvang" van gedwongen orgaanroof in heel China wordt beschreven, wat ons allemaal zeker zou moeten aanmoedigen om heel serieus na te denken over wat we nog meer kunnen doen, zoals we deden over de Health and Care Bill, zoals de nobele Lord, Lord Hunt, zei. Iedereen die de argumenten hoorde, ging toen naar de lobby's om hem te steunen, en ik hoop dat als het nodig wordt - wat ik hoop dat het niet zal gebeuren - we vanavond hetzelfde zullen doen.

Ik onderteken ook amendement 141, ingediend door de nobele barones, Lady Stroud. Dit is opnieuw een argument dat we hebben gehad in eerdere wetgeving – opnieuw in de gezondheidswet – over het gebruik van slavenarbeid in Xinjiang. Ik vestig de aandacht op mijn positie als vice-voorzitter van de All-Party Parliamentary Group on Oeigoeren. Het is een kwestie die ik keer op keer aan de orde heb gesteld en hier opnieuw heb genoemd tijdens de debatten over dit wetsvoorstel afgelopen maandag. Ik zal niet proberen het gordijn op te trekken voor de nobele barones - dat kan ze heel goed zelf.

Het is daarom mijn bedoeling om met mijn opkomst specifiek de aandacht te vestigen op en te spreken over amendement 94, dat op mijn naam staat en, niet voor de eerste keer, op naam van mijn nobele vriend Lord Blencathra - om een uitdrukking die de minister eerder gebruikte. Ik doe dit omdat de nobele heer, heer Blencathra, in zoveel opzichten mijn nobele vriend is, en we hebben onze krachten gebundeld. Old Chief Whips zou in dergelijke zaken eensgezind moeten zijn, en ik ben altijd blij om in dezelfde lobby te zijn als de nobele Lord. Ik ben blij dat de nobele Lord, Lord Coaker, die zo formidabel is geweest, en de nobele Lord, Lord Fox, die opnieuw formidabel is geweest in deze kwesties, ook dit amendement hebben ondertekend.

De wijziging houdt in dat de regering een tijdschema moet opstellen. In zekere zin hebben we al een halve cake gekregen en ik wil de nobele barones nogmaals dankbaar zijn. Ze kon tegen me zeggen dat ze de kern van onze zaak aanvaardt, maar wat ze niet heeft kunnen accepteren - ik hoop dat we haar vanavond zullen overtuigen om dat te doen - is dat er een tijdschema moet zijn dat bepaalt wanneer we zullen voorkomen meer bewakingscamera's komen het Verenigd Koninkrijk binnen en worden vaak op zeer gevoelige posities geplaatst, zoals ik zal beschrijven. Dit amendement zou hen uit de toeleveringsketen van de overheid verwijderen wanneer er bewezen bewijs is dat de leverancier betrokken is geweest bij moderne slavernij, genocide of misdaden tegen de menselijkheid.

Het is bijzonder actueel, aangezien we vandaag berichten lezen over het gebruik van bewakingstechnologie bij het arresteren, opsluiten en heropvoeden van demonstranten die verwikkeld zijn in de golf van onrust in China. Er zijn vandaag berichten in Britse en Amerikaanse kranten over hoe bewakingstechnologie - enkele van de dingen die we in dit amendement bespreken - is gebruikt om jonge mensen te arresteren, die vervolgens hun hele persoonlijke geschiedenis doorzien door de apparaten die ze bezitten . Sommige van hun vrienden zijn gearresteerd als gevolg van toegang tot die informatie en zijn aangeklaagd op politiebureaus.

Als gevolg van de kater van het zogenaamde "gouden tijdperk" van de betrekkingen van de regering met de VRC, waarvan de premier zei in zijn Mansion House-toespraak op maandag dat het voorbij was, hebben we toegestaan ​​dat onze bewakings- en technologietoeleveringsketen wordt gedomineerd door Chinese bewakingsbedrijven met geloofwaardige banden met de genocide in de Oeigoerse regio. Ik gebruik dat woord niet op een retorische manier. Het was een woord dat werd gebruikt door de voormalige minister van Buitenlandse Zaken en premier, Liz Truss; het was haar woord dat er "genocide" aan de gang was in Xinjiang. Het is een woord dat staatssecretaris Blinken heeft gebruikt om gebeurtenissen daar te beschrijven, en vele anderen ook.

Zowel Hikvision als Dahua Technology, twee van de bedrijven in kwestie, zijn in de VS op de zwarte lijst gezet vanwege hun banden met de interneringskampen in Xinjiang en hun rol in nauwe samenwerking met de CCP om de grootste autoritaire toezichtstaat op te bouwen, die overtrof zelfs de stoutste dromen van George Orwell. Er is weinig verschil tussen deze Chinese technologiebedrijven en de staat die ze bedienen. Ze werken niet alleen namens de Volksrepubliek China, maar ontvangen hiervoor genereuze staatssubsidies, waardoor ze hun rivalen kunnen onderbieden en de binnenlandse Britse markt kunnen domineren.

Het is daarom geen verrassing dat het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken elk idee van de regering van het Verenigd Koninkrijk om het gebruik van Hikvision- en Dahua-camera's te verbieden, heeft aangevallen als "onredelijke onderdrukking" van Chinese bedrijven. Ik waardeer de betrokkenheid van ministers over dit onderwerp, van de nobele barones maar ook van de nobele Lord, Lord True, die mij een paar keer privé over deze kwestie heeft ontmoet. Tijdens een van die bijeenkomsten kregen we te horen dat er nu alleen al in het Verenigd Koninkrijk 1 miljoen - ik herhaal, 1 miljoen - Hikvision-camera's zijn.

De aankondiging van vorige week door de kanselier van het hertogdom Lancaster dat de regering het voorbeeld van het ministerie van Volksgezondheid en Sociale Zorg volgt door Hikvision-camera's uit gevoelige gebieden te weren en bestaande camera's uit het netwerk te verwijderen, wat een afspiegeling is van de actie van de VS waar ik zojuist naar verwees, en die zojuist een permanent verbod op de verkoop en import van Hikvision- en Dahua Technology-camera's heeft afgerond, is een welkome. Dit is een kwestie die de nobele Lord, Lord Clement-Jones, en ik in de voorbije maanden en in eerdere debatten op de vloer van het Huis hebben aangekaart in spijtbetuigingen.

Nu de regering eindelijk de veiligheids- en mensenrechtenkwesties heeft erkend van het hebben van Hikvision- en Dahua-camera's in overheidsafdelingen, rijst de vraag: zullen ze zich committeren aan een plan om ze volledig uit de toeleveringsketen van de publieke sector te verwijderen? Daar gaat het amendement over. Zoals de regering zal opmerken, hebben opeenvolgende verzoeken om vrijheid van informatie van IPVM, Big Brother Watch en Free Tibet, en parlementaire vragen, onthuld dat Hikvision en Dahua diep verankerd zijn in onze toeleveringsketen in de publieke sector. Gemeenten, NHS-trusts, scholen, gevangenissen, arbeidsbureaus en ons spoorwegnet hebben allemaal Hikvision- en Dahua-camera's in hun toeleveringsketen en hun fysieke infrastructuur.

Willen we echt de nieuwsgierige blikken van een autoritaire staat die beschuldigd is van genocide en die, zoals premier Rishi Sunak vorige maand zei, de

"grootste op de staat gebaseerde bedreiging voor onze economische veiligheid",

in onze scholen, ziekenhuizen en gemeentegebouwen? Evenzo, hoe kan de regering rechtvaardigen dat overheidsopdrachten en belastinggeld naar bedrijven gaan waar er geloofwaardige banden zijn van medeplichtigheid aan genocide en de interneringskampen in Xinjiang? Daarvoor is meer nodig dan “robuust pragmatisme”, wat dat ook moge betekenen.

De regering moet dringend met een strategie komen om Hikvision- en Dahua Technology-camera's uit de hele inkoopketen te verwijderen. In de woorden van de commissaris voor biometrie en bewakingscamera's, Fraser Sampson, die ik vorige maand ontmoette, zijn deze camera's gebouwd op "digitale asbest". We hebben een serieus, door de regering geleid plan nodig om ze te verwijderen. Dat kan enkele jaren duren. Het is hetzelfde probleem waarmee we te maken hadden met Huawei. We moeten in de tussentijd ook technologie ontwikkelen om de risico's van deze camera's te verkleinen. We kunnen dat doen door te kijken naar zaken als connectiviteit via software, die Canadezen momenteel ontwikkelen, waarvoor misschien niet alle camera's fysiek moeten worden verwijderd.

Een dergelijk plan zou een vergelijkbaar tijdschema kunnen nabootsen dat de ministers hadden uiteengezet in de toenmalige telecomwet (waarop ik amendementen heb ingediend) voor de verwijdering van Huawei uit het Britse 5G-netwerk. Dit omvat het vaststellen van een harde datum voor het uitfaseren en verwijderen van technologie en hardware van Hikvision en Dahua uit de toeleveringsketen voor inkoop; kijken naar voorzieningen en ondersteuning die kunnen worden geboden aan lokale autoriteiten met geldnood om te helpen bij de verwijdering; en overwegen om de VS te volgen door de verkoop en import van deze camera's in het Verenigd Koninkrijk te verbieden.

Ik verwelkom het leiderschap dat ministers onlangs hebben getoond door het gebruik van Hikvision- en Dahua-camera's in overheidsdiensten te verbieden, maar ik dring er bij hen op aan hetzelfde leiderschap toe te passen op de rest van de toeleveringsketen voor inkoop. De overheid zegt niet langer dat ze niet op de hoogte is van de veiligheid en ethische bezwaren van het gebruik van deze camera's en dat ze het bestaan ​​van deze camera's in de bredere toeleveringsketen van inkoop niet kunnen wensen. We hebben een dringend tijdschema en een plan nodig om Hikvision en Dahua volledig uit de Britse toeleveringsketen te verwijderen. Ik hoop dat de minister verder zal overwegen om dit amendement in zijn geheel over te nemen, zodat een dergelijk tijdschema en plan kunnen worden ingevoerd.

Mijne heren, ik zal spreken over amendement 141, dat op mijn naam staat en die van de nobele heren, Lord Alton en Lord Coaker, en van de nobele barones, Lady Smith, die partijoverschrijdende steun ervoor demonstreert. Ik voeg mijn steun toe aan de andere amendementen in deze fractie.

Ik onderstreep ook mijn dank aan de regering en mijn nobele vriend de minister voor hun serieuze betrokkenheid bij het amendement tijdens de zomer. Ik weet dat we de wens delen om de twee belangrijkste risicogebieden bij openbare aanbestedingen waarop het amendement betrekking heeft, te verminderen: ten eerste de mogelijke afhankelijkheid van het VK van autoritaire staten; en ten tweede het risico van moderne slavernij in toeleveringsketens van de overheid. Ik heb deze gebieden behandeld in de commissie, dus ik zal mijn opmerkingen kort houden en proberen eventuele zorgen weg te nemen die mijn nobele vriend mogelijk heeft geuit.

Samenvattend: het voorgestelde nieuwe lid (1) zou de staatssecretaris belasten met het opstellen van voorschriften die de afhankelijkheid van overheidsinstanties van autoritaire staten verminderen. Zoals we weten, is er geen overeengekomen definitie van wat een "autoritaire staat" is in de Britse wet- of regelgeving. Daarom zou het voorgestelde nieuwe lid (2) de categorisering overnemen die is vervat in de geïntegreerde herziening van het veiligheids-, defensie-, ontwikkeling- en buitenlands beleid, waardoor de wetgeving kan worden aangepast aan hedendaagse geopolitieke ontwikkelingen in overeenstemming met de laatste iteratie van de herziening. De landen waarop het amendement momenteel van toepassing zou zijn als "bedreigingen" zijn Iran, Rusland en Noord-Korea, en, als "systemische concurrent", China. Zoals we hebben gehoord, werd dit perspectief op China pas deze week door de premier herhaald.

Mijne heren, ik sta op om in mijn naam te spreken tot het partijoverschrijdende amendement, samen met die van de nobele heren, Lord Alton, Lord Coaker en Lord Fox. Ik sta volledig achter de sterke argumenten die mijn nobele vriend Lord Alton heeft aangevoerd met betrekking tot de banden tussen de Chinese leveranciers van bewakingscamera's Hikvision en Dahua Technology en de grove mensenrechtenschendingen die plaatsvinden in Xinjiang. Ik feliciteer mijn nobele vriendin Lady Stroud met haar uitstekende toespraak waarin ze alle antwoorden geeft op de vragen die de regering heeft gesteld waarom ons amendement niet aanvaardbaar zou zijn. Ze maakte een overtuigende zaak.

Ik feliciteer ook mijn vriend, de nobele heer, Lord Alton, die de afgelopen jaren de ministers van de regering in elk departement op de hielen zit en soortgelijke amendementen voorstelt die betrekking hebben op genocide in de provincie Xinjiang. We deden het op de Trade Bill, de NHS inkoopwet, een onderwijswet en andere. Natuurlijk moest er in sommige gevallen een compromisamendement in het Lagerhuis komen. Uiteindelijk, een paar maanden later, zou de regering haar eigen initiatief aankondigen, gedeeltelijk langs de weg die de nobele Lord had voorgesteld. Ik durf te wedden dat zelfs als we vanavond de stemming in dit Huis verliezen, of als we vanavond winnen maar het wordt verwijderd in het Lagerhuis, de regering binnen zes maanden langs zal komen en iets zal voorstellen dat deels in de trant van zijn amendement ligt.

In plaats van zijn argumenten nog eens door te nemen, zal ik mijn opmerkingen gebruiken om de beveiligingsproblemen te bespreken met betrekking tot het overvloedige gebruik van Hikvision- en Dahua-camera's in de toeleveringsketen van de Britse inkoop. Die zorgen staan ​​niet op zichzelf. Onze naaste partners - echte strategische partners, waaronder de VS, Australië en de EU - hebben hun eigen zorgen geuit over het gebruik van Chinese technologieleveranciers, met name in gevoelige gebieden zoals overheidsgebouwen en het Europees Parlement.

De VS hebben snel en streng opgetreden om de verkoop en import van Hikvision- en Dahua-camera's op de zwarte lijst te zetten, hebben opdracht gegeven om ze uit overheidsgebouwen te verwijderen en overwegen actief om ze op een sanctielijst te plaatsen, wat een substantiële impact zou hebben op het vermogen van de bedrijven wereldwijd te opereren. Het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid waarschuwde al in 2017 voor de mogelijkheid van een achterdeur in Hikvision-camerasoftware die het "op afstand exploiteerbaar" achtte - een mening die vervolgens werd ondersteund door beveiligingsonderzoekers, die in september 2021 waarschuwden dat Hikvision-camera's de

"hoogste niveau van kritieke kwetsbaarheid".

Zoals de nobele Lord, Lord Alton, al zei, heeft de regeringscommissaris voor biometrie en bewakingscamera's, professor Fraser Sampson, ons herhaaldelijk gewaarschuwd dat Hikvision en Dahua niet te vertrouwen zijn als inkoopleveranciers. Ze hebben niet alleen zijn verzoeken afgewezen om meer informatie over legitieme mensenrechten en veiligheidskwesties te publiceren, maar professor Sampson wijst er terecht op dat we grote voorzichtigheid moeten betrachten als het gaat om het betrekken van buitenlandse leveranciers van bewakingstechnologie.

Hikvision en Dahua kunnen immers niet worden beschouwd als normale particuliere bedrijven die in een vrijemarkteconomie opereren. Beiden ontvangen niet alleen genereuze subsidies van de Chinese staat, maar volgens artikel 7 van de Chinese nationale inlichtingenwet wordt van hen verwacht dat ze nauw samenwerken met de staat. Deze wet vereist dat:

"Elke organisatie en burger zal, in overeenstemming met de wet, nationale inlichtingendiensten ondersteunen, assistentie verlenen en samenwerken, en de geheimhouding bewaken van alle nationale inlichtingendiensten waarvan zij op de hoogte zijn."

Dat is de verplichting op Hikvision en Dahua. In feite zijn deze bedrijven niet alleen verplicht door de nationale inlichtingenwet van China om te helpen bij het nationale inlichtingenwerk, maar ze zijn ook verplicht tot geheimhouding om de omvang van hun samenwerking met Chinese inlichtingendiensten niet bekend te maken.

Ik verwelkom ten zeerste de aankondiging van vorige week door de kanselier van het hertogdom Lancaster dat hij overheidsdepartementen heeft opgedragen camera's met Hikvision- en Dahua-technologie uit gevoelige gebieden te verwijderen "in het licht van de dreiging voor het VK".

Nu de regering de veiligheidsdreiging heeft erkend die uitgaat van de camera's van deze bedrijven in overheidsdiensten, hoop ik dat de ministers eerlijk zullen zijn over de bedreiging die zij vormen voor onze toeleveringsketen voor inkoop in het algemeen.

Hoe kan het tenslotte consistent zijn als de regering afdelingen opdracht geeft om deze camera's om veiligheidsredenen te verwijderen, maar geen vergelijkbare begeleiding en een tijdschema biedt voor lokale autoriteiten, NHS-trusts, scholen, ons transportnetwerk en alle andere vitale infrastructuur om dit voorbeeld te volgen? De dreiging van autoritaire, door de staat gesteunde afluisterpraktijken van een regering die door velen wordt beschouwd als een systemische dreiging, naast Rusland, vereist beslist snelle actie.

Het partijoverschrijdend amendement in mijn naam en dat van andere nobele Lords zou de ministers een mandaat geven om een ​​tijdschema te publiceren voor de verwijdering van Hikvision- en Dahua-camera's en -technologie uit de hele inkoopketen. Het zou de regering in staat stellen een tijdschema te overwegen dat vergelijkbaar is met het tijdschema dat we momenteel hebben voor de verwijdering van Huawei uit ons 5G-telecommunicatienetwerk, en het zou voor het grote publiek een signaal zijn dat de regering de veiligheidsdreiging van Chinese technologiebedrijven neemt inderdaad heel serieus.

Ik sta volledig achter wat de premier maandagavond in zijn toespraak zei. Hij zei dat de

“zogenaamd gouden tijdperk voorbij”

met de VRC en dat het VK zich moet concentreren op het drastisch verbeteren van onze nationale veerkracht en economische veiligheid. Naar mijn mening is er nooit een gouden tijdperk geweest, althans niet voor het VK. Maar China had er natuurlijk een: een enorm handelsoverschot, infiltratie en diefstal van onze handelsgeheimen op grote schaal, onze politieke en zakelijke elites die toegaven aan alle Chinese eisen en onze universiteiten die naar Chinees geld rooiden ten koste van de vrijheid voor hun studenten.

In januari 2021 noemde het ministerie van Buitenlandse Zaken in een schriftelijk antwoord aan mij China een "strategische partner". Kun je het geloven: China wordt door het ministerie van Buitenlandse Zaken een strategische partner genoemd, in dezelfde categorie als de VS en onze loyale NAVO-bondgenoten? Misschien is dat alles wat ik van het ministerie van Buitenlandse Zaken gewend ben. Hoewel ik gedeeltelijk de toespraak van mijn goede, geachte vriend, de premier, onderschrijf, heeft het ministerie van Buitenlandse Zaken misschien opnieuw toegeslagen en die woorden toegevoegd: dat China zal worden behandeld met "robuust pragmatisme". Wat betekent die wezelachtige uitdrukking in vredesnaam? Mijn nobele vriend de minister - de dame in het rood - zal ons met haar enorme intellect ongetwijfeld een definitie kunnen geven. Ik denk zelfs dat ze ons waarschijnlijk 10 verschillende definities van 'robuust pragmatisme' zou kunnen geven. Maar laat me je de mijne geven. Het pragmatische deel is dat we goederen ter waarde van miljarden ponden uit China zullen blijven kopen, omdat het goedkoper, handiger en gemakkelijker is dan ze aan land te brengen. Het robuuste is dat we ze een beetje zullen bekritiseren als we de cheque overhandigen: “Ondeugende, ondeugende Communistische Partij van China. We betreuren sommige dingen die u in delen van China doet.” Natuurlijk zullen we niet vermelden wat er werkelijk gebeurt – slavernij en genocide – omdat dat te robuust zou zijn.

Laten we tot slot vanavond het nieuwe beleid van de regering ten aanzien van China ten uitvoer leggen. Laten we robuust en pragmatisch zijn, deze nieuwe clausule goedkeuren en beginnen met een toezegging van de regering om Hikvision- en Dahua-camera's uit de hele toeleveringsketen van de Britse inkoop te verwijderen. Het is de enige manier om de toespraak van de premier van maandagavond geloofwaardig te maken.

Edelachtbare, zoals andere sprekers al hebben gezegd, we zijn hier eerder geweest, maar de dingen die we horen zijn niet minder schokkend of belangrijk voor ons om over te discussiëren. Ik heb het over de amendementen 91, 95 en 141 en, zoals gezegd, mijn naam staat op amendement 94.

Het is de moeite waard om na te denken over hoe we zijn gekomen waar we nu zijn, zoals gezinspeeld door de nobele Lord, Lord Blencathra, in zijn opwindende toespraak: we kochten op prijs. We kwamen bij Huawei terecht omdat we op prijs kochten en onze eigen schakelapparatuurindustrie uitholden. Wat betreft het punt van de nobele barones, Lady Stroud, over veerkracht in onze toeleveringsketen, hebben we onze opties verkleind door simpelweg op prijs te kopen.

Het punt van de amendementen, of ze nu samen, afzonderlijk of gemengd zijn, is om zowel waarden als prijs in het aankoopproces te brengen. Gedurende het hele debat, op verschillende manieren, is het doel van wat we van collega's hebben gehoord, om waarden toe te voegen aan wat we doen. Overheidsaankopen gaan niet alleen over prijs; het gaat erom de waarden van dit land uit te dragen in wat we doen. Als we dat niet doen, geven we het geld slecht uit. Op korte termijn geven we het misschien goedkoop uit, maar op de lange termijn wordt het erg duur, niet noodzakelijkerwijs voor de burgers van dit land, maar voor die van het land van waaruit we kopen. Daarom steun ik de amendementen.

Ik heb enkele technische opmerkingen. We hebben het gehad over mogelijke achterdeurtjes in de technologie. In de begindagen dat de regering probeerde Huawei te laten werken, was er een groep mensen – in Banbury, denk ik – die hun tijd doorbrachten met het nauwkeurig bestuderen van de technologie van Huawei om te bepalen hoe gevaarlijk het was voor het VK. Als ze er nog steeds niet zijn, hebben we die groep mensen nodig die dat niet alleen doen met bewakingscamera's, maar ook met netwerkrouters en alle andere technologie die netwerken in ieders huis in dit land ondersteunt. We moeten een sterk gevoel hebben voor het veiligheidsrisico in al onze informatienetwerken. De mensen die dat oorspronkelijk deden, zouden hervormd moeten worden. Ik begrijp dat ze niet de groep van de minister zijn en dat ze waarschijnlijk onder het ministerie van Binnenlandse Zaken of zelfs DCMS vallen, maar ik hoop dat ze die boodschap van hieruit kan overbrengen.

Om te reageren op het eerste deel van het amendement van de nobele barones, Lady Stroud, over de veerkracht van de toeleveringsketen: het wetsvoorstel zal een zeer goede database bieden van waaruit we het soort analyse kunnen doen waar ze het over heeft, zodat we kunnen bepalen hoe veerkrachtig is de toeleveringsketen. Hoe afhankelijk zijn we van twee of drie leveranciers? Ik hoop dat de regering dat doet, ongeacht of het amendement van de nobele barones wordt aanvaard of goedgekeurd. Gaat de overheid dat soort informatie, die veel makkelijker beschikbaar zal zijn op het digitale platform, gebruiken om onze veerkracht te begrijpen of anderszins? Zo ja, waar in de regering zal dat worden gedaan en door wie, en wie zal ervoor verantwoordelijk zijn? We zullen de middelen hebben om het te doen, terwijl het voorheen bijna onmogelijk was zonder een enorme hoeveelheid werk om vast te stellen wie wat waar kocht. Nu zullen we die informatie bij de hand hebben.

Dit zijn drie echt belangrijke amendementen. Als hun indieners ervoor kiezen om ze te verplaatsen, zullen wij op deze Banken hen zeker steunen.

Mijne heren, er zijn in dit Huis vaak belangrijke gelegenheden waarbij er echt goede debatten zijn. Over deze reeks amendementen hebben we enkele briljante toespraken gehoord van iedereen die heeft gesproken: de nobele barones, Lady Stroud, de nobele Lords, Lord Blencathra, Lord Alton en Lord Fox, en mijn nobele vriend Lord Hunt. Waarom waren deze toespraken zo goed? Omdat, zoals de nobele Lords, Lord Fox en Lord Blencathra, zojuist hebben gezegd, dit de kans is voor deze Kamer om in het wetsontwerp het aanbestedingsbeleid op te nemen dat wij dit land en deze regering willen nastreven. Het is een kans om via dat beleid op te komen voor wat wij beschouwen als de internationale waarden die belangrijk voor ons zijn. Daarom is het belangrijk dat het in het wetsvoorstel komt.

We hebben dit debat gevoerd tijdens de behandeling van het wetsontwerp - tijdens de tweede lezing, in de commissie en nu op het rapport. Keer op keer hebben we gezegd dat het belangrijk is dat dit land opstaat en zegt: "Dit is wat we denken dat de £ 300 miljard die we aan inkoop uitgeven, zou moeten doen om het soort gemeenschap tot stand te brengen dat we willen", niet alleen in eigen land maar internationaal. Daarom is het zo belangrijk. Elke nobele Heer die heeft gesproken, is zo inspirerend geweest, omdat ze vanuit het hart spreken.

Met veel van de genoemde waarden zal de minister het niet oneens zijn. Het meningsverschil komt doordat we ze in het wetsvoorstel willen zien, zodat het een intentieverklaring voor ons land vormt. De nobele barones, Lady Stroud, zei over haar amendement 141, waaraan ik met genoegen mijn naam heb verbonden, dat de regering bezorgd is dat het een huiveringwekkend effect zal hebben. Ik hoop dat het een huiveringwekkend effect heeft op degenen die overheidsopdrachten gebruiken om beleid en waarden te realiseren die wij niet steunen, want het is nogal verbazingwekkend.

Ik zal een paar minuten besteden aan amendement 91 van mijn nobele vriend Lord Hunt. Ik weet dat we willen stemmen, maar soms is het de moeite waard om te zeggen wat belangrijk is in deze grote democratische Kamer. Laat me voorlezen wat hij in het wetsvoorstel wil hebben door middel van zijn voorgestelde nieuwe alinea (2), die ik volledig steun. Waarom zouden we, met betrekking tot verkrijging, niet zeggen dat gedwongen orgaanroof - dit is waar we ons tegen proberen te verzetten; het amendement vermeldt ook menselijk weefsel—

"betekent het doden van een persoon zonder hun toestemming, zodat hun organen kunnen worden verwijderd en in een andere persoon kunnen worden getransplanteerd"?

Ik begrijp dat er naar verluidt duizenden gevallen van dergelijke orgaanoogst hebben plaatsgevonden. Niemand in dit Parlement is daar voorstander van, maar in het amendement van mijn nobele vriend Lord Hunt staat dat dat in het wetsvoorstel moet staan ​​als een verklaring van wat we met onze aanbestedingen willen bereiken. Ik sta volledig achter mijn nobele vriend, die de dank van het Parlement verdient voor het indienen van dit amendement, dat wordt gesteund door vele anderen, waaronder mijn nobele vriendin Lady Hayman en de nobele barones, Lady Northover.

Hetzelfde geldt voor het amendement van de nobele barones, Lady Stroud, tegen moderne slavernij. Niemand hier is voorstander van moderne slavernij of mensenhandel, maar we weten dat het inkoopbeleid dat doel moet nastreven. Het moet worden opgesteld en nagestreefd als iets waar we voor staan, als een internationaal voorbeeld voor landen over de hele wereld. Dat is inspirerend. Het is de moeite waard en belangrijk voor ons om te doen. De regering zal zeggen dat het niet nodig is – “Natuurlijk zijn we tegen moderne slavernij en mensenhandel” – maar ik zeg dat we het in het wetsvoorstel moeten opnemen, zoals dit amendement, samen met andere, zou doen.

De nobele Lord, Lord Blencathra, hield een fantastische toespraak. Hij werd opgewonden en emotioneel; soms zouden we dat moeten doen - met logica, wat buitengewoon belangrijk is - en wakker worden met deze dingen. Soms moeten we emotioneel worden. Het soort beleid en besluiten waarover we in dit Parlement debatteren, raakt miljoenen mensen in ons land, maar honderden miljoenen mensen over de hele wereld. Ze zijn het waard om emotioneel en boos over te worden, omdat ze een verschil maken. Het is geen tennis op zondag; het gaat over internationaal recht en wat een verschil maakt in het leven van enorme aantallen mensen.

Zoals de nobele Lord, Lord Blencathra, zei, heeft de regering zelf gezegd dat er bezorgdheid bestaat over de veiligheid van het land met betrekking tot het gebruik van deze bewakingscamera's, waarover de nobele Lord, Lord Alton, sprak. De regering zegt dat overheidsdiensten geen Hikvision- of Dahua-camera's mogen gebruiken en uitschakelen, dus geven ze toe dat er een veiligheidsrisico is en zeggen ze dat daar iets aan moet worden gedaan. Maar, zoals de nobele Lord, Lord Blencathra, zei, hoe zit het met alle andere camera's binnen lokale autoriteiten, zoals straatcamera's en camera's in ziekenhuizen? Vormen ze geen veiligheidsrisico? Als ze dat doen in een overheidsdepartement, zie ik niet in waarom ze dat niet doen als ze buiten een departement vallen, maar toevallig worden geleid door de Westminster Council. Dit is belachelijk en onlogisch, en de regering moet er rekening mee houden.

Daarom is amendement 94 van de nobele Lord, Lord Alton, zo belangrijk. Er staat dat we een tijdlijn nodig hebben om ervoor te zorgen

"de verwijdering van fysieke technologie ... uit de inkoopketen van de overheid"

omdat dit moderne slavernij, genocide en misdaden tegen de menselijkheid zal aanpakken. Daar is iedereen in uw Lordships' House het mee eens; niemand is er tegen. De regering zal zeggen dat het niet nodig is en dat hoeven wij niet te doen, want zij zullen natuurlijk geen inkoopbeleid hebben dat met al deze zaken geen rekening houdt.

We zullen zeker mijn nobele vriend Lord Hunt steunen, mocht hij zijn amendement ter stemming brengen, evenals de nobele Lord, Lord Alton - we zullen zien waar we met anderen komen. Maar het verschil tussen ons en de regering is dat je soms moet zeggen wat je bedoelt. Wetgevend zouden we moeten zeggen dat we, als regering en parlement van het VK, van mening zijn dat deze zaken zo belangrijk zijn dat ze in het wetsvoorstel moeten worden opgenomen, dat we vasthouden aan deze internationale waarden en dat we een voorbeeld zullen zijn voor andere landen om te doen hetzelfde en dat ons inkoopbeleid dit weerspiegelt. Dat is onze kans bij deze stemmingen.

Mijne heren, ik ben dankbaar voor het debat over deze kwestie en ik hoop dat het Parlement mij zal vergeven als ik even de tijd neem om in te gaan op de belangrijke kwesties die aan de orde zijn gesteld. Zoals altijd was er veel emotie en waren er enkele sterke toespraken, waarvoor ik dankbaar ben. Ik moet de Kamer echter terugbrengen naar het wetsvoorstel.

Wat betreft amendement 91, ingediend door de nobele Lord, Lord Hunt, en de nobele barones, Lady Northover, over gedwongen orgaanroof, breng ik, zoals ik eerder heb gedaan, hulde aan de vasthoudendheid waarmee de nobele Lord deze belangrijke kwestie heeft aangepakt. Het is terecht dat deze weerzinwekkende praktijk wordt ontmaskerd en bestreden. De regering heeft in binnen- en buitenland maatregelen genomen om duidelijk te maken dat medeplichtigheid aan de misstanden in verband met de overzeese orgaanhandel niet wordt getolereerd. Zoals de nobele Lord zei, maakte de Health and Care Act het een overtreding om buiten het VK te reizen om een ​​orgaan te kopen, en de regering heeft er bij de Wereldgezondheidsorganisatie op aangedrongen om de bevindingen van het Chinese tribunaal over orgaanoogst in overweging te nemen. Ik bevestig aan de nobele Lord, Lord Alton, dat het ziekenhuis waarnaar hij verwees in China geen orgaantransplantaties zal uitvoeren. Bovendien ontving het geen overheidsfinanciering.

Ik ben echter bang dat de aanbestedingswet nog steeds niet de juiste plek is om actie te ondernemen op dit punt. Elke uitsluitingsgrond, of deze nu verplicht of discretionair is, moet voor elke leverancier in aanmerking worden genomen bij elke aankoop, dat wil zeggen duizenden contracten per jaar. Elke extra grond zal voor de aanbestedende diensten een last met zich meebrengen die, hoe marginaal ook, in totaal een aanzienlijke hoeveelheid tijd en geld zal opleveren. Ik moet denken aan de opmerkingen van mijn nobele vriend Lord Maude op maandag over het risico om te proberen om te veel bredere doelstellingen van het overheidsbeleid in het wetsvoorstel op te nemen. Als we dit toevoegen, wat moeten we dan nog meer toevoegen? Daarom heb ik getracht de gronden, met name die welke, zoals deze, een beoordeling van de feitelijke omstandigheden vereisen, te beperken tot die waarbij er een groot en bijzonder risico voor overheidsopdrachten bestaat. Ik ben niet op de hoogte van enig bewijs dat enige leverancier aan de Britse publieke sector betrokken is geweest bij gedwongen orgaanroof.

Bovendien is de reikwijdte van de voorgestelde uitsluitingsgrond zeer ruim, en omvat niet alleen het oogsten van organen, maar ook alle andere

“onethische activiteiten met betrekking tot menselijk weefsel”.

Het derde lid van het amendement maakt uitsluiting eenvoudigweg mogelijk

"handelen in apparaten of apparatuur of diensten met betrekking tot gedrag"

bedekt door de eerste twee ledematen. Dit lijkt zo ruim te gaan dat het zelfs het gebruik van gewone chirurgische uitrusting dekt, waarvan de leverancier mogelijk niet wist dat deze eerder voor de verboden doeleinden werd gebruikt. Om deze redenen vrees ik dat deze grond voor aanbestedende diensten in de praktijk buitengewoon moeilijk zal zijn om toe te passen. Hoewel ik sympathiseer met de nobele Lord, Lord Hunt, zie ik geen manier om het oogsten van organen in het wetsvoorstel op te nemen, hoewel ik blij ben dat we ons er vanavond op hebben gericht.

Mijne heren, als het de nobele barones van pas komt, zeg ik dat het vanwege de tijd en omdat we hierover in de commissie een voorbereidend debat hebben gevoerd, niet mijn bedoeling zou zijn om de mening van het Parlement over amendement 95 te testen. Ik ben heel blij dat ze me schrijft met alle opmerkingen die ze misschien graag had gemaakt.

Ik denk dat dat buitengewoon nuttig zou zijn. Ik ben de nobele Heer dankbaar.

Ik kom ten slotte op amendement 141 dat is ingediend door mijn nobele vriendin Lady Stroud en anderen. Ik ben haar dankbaar voor het indienen ervan en voor het debat van vandaag. Het amendement heeft betrekking op twee verschillende kwesties: veerkracht van de toeleveringsketen en moderne slavernij. Ik feliciteer haar en anderen met alles wat ze de afgelopen jaren hebben gedaan om het bewustzijn te vergroten en verandering aan te moedigen met betrekking tot deze belangrijke kwesties - er is de afgelopen 15 jaar veel veranderd. Ik ben haar ook dankbaar voor een zeer nuttige bijeenkomst over het amendement, om me te helpen begrijpen hoe het in de praktijk zou kunnen werken. Hoewel ik bewondering heb voor haar campagne tegen moderne slavernij, onthulde de discussie de onuitvoerbaarheid van sommige details van haar amendement, zoals ik zal proberen uit te leggen.

De regering heeft publiekelijk verklaard dat sterke en veerkrachtige toeleveringsketens belangrijk zijn voor onze economische en nationale veiligheid. De oorlog in Oekraïne en de tekorten en economische uitdagingen die het heeft veroorzaakt, hebben dat echt duidelijk gemaakt, en het vorige week aangekondigde besluit met betrekking tot het eigendom van de microchipfabriek in Newport laat zien hoe serieus deze kwesties worden genomen. Zoals de nobele Lord, Lord Fox, zei, ons plan voor transparantie en het nieuwe online platform zullen ons helpen het risico te beoordelen. Door middel van onze handelsovereenkomsten en markttoegang ondersteunen we Britse bedrijven en aanbestedende diensten om meer diverse en veerkrachtige toeleveringsketens op te bouwen.

Overwegingen voor de veerkracht van de toeleveringsketen zijn nu ingebed in het werk van elk overheidsdepartement. Er is ook een directoraat voor wereldwijde toeleveringsketens opgericht in het Department for International Trade om de levering van kritieke goederen aan het VK te versterken. Ik zal graag een ontmoeting met de verantwoordelijke minister faciliteren, zodat mijn nobele vriendin haar kennis en uitdaging voor dat belangrijke werk kan inbrengen: ik denk dat dat nuttig zou zijn om de zaken vooruit te helpen, nadat ik met haar over deze kwesties heb gesproken. Sterke en veerkrachtige toeleveringsketens hebben een diverse basis, die afhankelijk is van een effectief handelssysteem. Ik weet dit uit mijn eigen praktijkervaring met het diversifiëren van het retailaanbod van China tot Vietnam, Bangladesh en Ethiopië. Voor zover mogelijk betekent dit het bevorderen van een marktgestuurde benadering van de veerkracht van de toeleveringsketen en het stimuleren van een reeks importbronnen.

Van tijd tot tijd kan er een crisis of een probleem zijn, zoals moderne slavernij, in elke markt en bij bijna elke leverancier, dus we hebben opties nodig. Het juiste aandeel van het aanbod van een overzeese markt kan omhoog of omlaag gaan, maar het voorstel in het amendement om afhankelijkheidsdrempels vast te stellen voor alle categorieën overheidsopdrachten zou een grote exercitie en een marktverstorende maatregel zijn.

Hoewel ik de recente trends in de richting van westerse productie in bepaalde strategische industrieën, zoals batterijtechnologie, toejuich, blijft het VK handel drijven met China om Britse banen en groei in niet-strategische gebieden te ondersteunen en de inflatie laag te houden - wat nobele Lords niet lijken te verontrusten over, maar ik benadruk dat we onze waarden hoog zullen houden en ervoor zullen zorgen dat onze nationale veiligheid, vrijheid en democratie worden beschermd terwijl we samenwerken met bondgenoten om China aan zijn internationale verplichtingen te houden.

Voordat de nobele barones dat punt verlaat, is het belangrijk om vast te stellen dat we momenteel een handelstekort hebben met de Volksrepubliek China van £ 40 miljard. Afhankelijkheid, veerkracht en de vernietiging van onze eigen productiebasis omdat we worden weggeconcurreerd door het gebruik van slavenarbeid en goederen die veel goedkoper geprijsd zijn dan mensen met een leefbaar loon in het Verenigd Koninkrijk kunnen produceren - dit zijn kwesties die de regering nodig heeft om wat serieuzer te nemen dan ze zojuist heeft gedaan.

Ik neem deze kwesties serieus en ik heb commentaar geleverd op diversificatie, waar ik persoonlijk bij betrokken ben geweest. Omdat er veel handel met China is, kan dit niet van de ene op de andere dag worden veranderd - en er is misschien geen reden om dat te doen in niet-strategische gebieden. Inflatie is erg belangrijk en de openstelling van Azië is historisch gezien nuttig geweest in dit land. De premier zei in zijn toespraak dat we realistisch en duidelijk moeten zijn over China, maar dat betekent natuurlijk niet dat we onze waarden moeten opgeven.

Het spreekt voor zich dat praktijken als slavernij en mensenhandel geen plaats hebben in toeleveringsketens van de overheid. We hebben op veel manieren blijk gegeven van onze vastberadenheid om moderne slavernij aan te pakken, ook in het wetsvoorstel. Ik vestig de aandacht van mijn nobele vriend op het feit dat aanbestedende diensten volgens artikel 27 leveranciers moeten vragen om details te verstrekken over hun beoogde toeleveringsketen voor het contract. Overheden kunnen overwegen of een onderaannemer valt onder een uitsluitingsgrond zoals moderne slavernij. Als ze concluderen dat dit het geval is en dat hij zichzelf niet heeft schoongemaakt, kan de hoofdleverancier zelf worden uitgesloten van de aanbesteding als hij de gelegenheid niet aangrijpt om de onderaannemer uit zijn toeleveringsketen te verwijderen. We moeten echter de complexiteit van het probleem erkennen.

Het amendement van mijn nobele vriend zegt dat

“De staatssecretaris moet … voorzieningen treffen”

in aanbestedingen en contracten om slavernij en mensenhandel uit te bannen, en dat dit via secundaire wetgeving moet gebeuren, maar ik vrees dat het amendement de enorme complexiteit van de zaak niet weerspiegelt. Regelgeving kan niet precies specificeren welke gunningscriteria geschikt zouden kunnen zijn om het risico van slavernij en mensenhandel bij elke verschillende aanbesteding aan te pakken: dit hangt af van de aard van het specifieke contract dat wordt aanbesteed, inclusief wat er wordt gekocht en de waarschijnlijke aard en locatie van toeleveringsketens . Het juiste middel om aanbestedende diensten te helpen de risico's van slavernij en mensenhandel aan te pakken, is begeleiding, en er is al uitgebreide begeleiding waarin de actie wordt beschreven die afdelingen moeten ondernemen. Dit is 46 pagina's lang en bevat secties over het beheersen van risico's bij nieuwe aanbestedingen, het beoordelen van bestaande contracten, het ondernemen van actie wanneer slachtoffers van moderne slavernij worden geïdentificeerd, het in kaart brengen van de toeleveringsketen, handige tools, training en te stellen vragen.

Mijn nobele vriend zal weten dat ik me ertoe heb verbonden om de zaken die in de leidraad aan de orde komen, wettelijk vast te leggen als onderdeel van de nationale beleidsverklaring inzake overheidsopdrachten, voorzien in artikel 12 van het wetsvoorstel. Dit zou betekenen dat alle gecontracteerde autoriteiten rekening zouden moeten houden met die begeleiding, waarvan ik denk dat de nobele barones kan zien dat het een belangrijke stap voorwaarts is.

Tot slot merk ik op dat de ontwerpbepalingen in het amendement aanzienlijk verder gaan dan de taal in de Health and Care Act waarmee het de bedoeling van mijn nobele vriend was om het wetsvoorstel in overeenstemming te brengen. Amendement 141 schept ook een sterke verwachting dat de minister regelgeving zal maken, en dat deze de in het amendement genoemde zaken zal dekken, dus het is eigenlijk een must.

Ik weet dat mensen uitkijken naar het einde van dit debat, dus ik zal niet ingaan op de problemen met de voorgestelde nieuwe subsectie (5)(d) tot (f), maar ik zal de edelherten vragen op te merken dat dit zal omslachtig zijn voor zowel aanbestedende diensten als kleine ondernemingen. Ik weet dat mijn nobele vriend niet veel geeft om dat laatste, maar er zou meer bezorgdheid kunnen zijn over het gepruts van aanbestedende diensten in deze kwestie, nu we in het wetsvoorstel al afspraken hebben gemaakt om moderne slavernij veel meer aandacht te geven, en hebben voegde dat toe aan de relevante schema's.

Zo vinden wij het voorgestelde nieuwe lid (5)(f) disproportioneel en in strijd met de open beginselen van ons inkoopregime, alsmede met de belangen van doelmatigheid, waar voor uw geld en gezond verstand. Bovendien veranderen landen en regio's die risico's vormen in de loop van de tijd, en dat is nog een reden om op dit punt niet dit wetsvoorstel, maar een leidraad te gebruiken.

Tot slot zeg ik tegen mijn nobele vriend Lord Blencathra dat we niet moeten vergeten dat het nieuwe regime bredere uitsluitingsbevoegdheden zal geven aan aanbestedende diensten – hij verwees naar Huawei – die de primaire verantwoordelijkheid zullen hebben voor de toepassing van het uitsluitingsregime.

Tot slot vraag ik de nobele Lord, Lord Hunt, respectvol om zijn amendement in te trekken, maar ik benadruk de vooruitgang die dit wetsvoorstel heeft geboekt, en daarom vind ik sommige opmerkingen over deze groep een beetje teleurstellend.

Net voordat de minister gaat zitten, zo begrijpen we, omdat sommigen dit misschien aan een divisie willen voorleggen, vraag ik: wat zou de bedoeling van de regering zijn als dit wetsvoorstel zou worden aangenomen met een uitsluitingslijst, met name met betrekking tot bedrijven die de regering hun bewakingsapparatuur niet langer in het VK willen inzetten? Zouden dergelijke bedrijven op de uitsluitingslijst komen, of zou het alleen aan de begeleiding liggen om te bepalen of dergelijke apparatuur wordt gekocht door niet-centrale overheidsinstanties?

Als de nobele Lord naar schema 6 kijkt, de criteria voor de uitsluitingslijst, zal hij zien dat het moderne slavernij en veiligheid omvat, dus er is geen reden waarom die niet op een gepaste manier zouden kunnen worden gebruikt. Ik hoop dat dat helpt.

Mijn vraag was: is het de bedoeling van de regering om voor dit soort bedrijven de uitsluitingslijst te hanteren, of blijft het toch bij sturen?

Het zijn verplichte uitsluitingsgronden, dus als je merkt dat je een beveiligingsprobleem hebt, zoals we duidelijk hebben geconstateerd met betrekking tot Hikvision, worden dat verplichte uitsluitingen. Wat moderne slavernij betreft, nogmaals, het zijn verplichte uitsluitingen. Het is duidelijk dat als een bedrijf in staat is zichzelf schoon te maken en heeft aangetoond dat het de regelingen heeft gewijzigd, het niet noodzakelijkerwijs op de uitsluitingslijst blijft staan. Ik wil de nobele Heer niet misleiden.

Mijne heren, dit uitstekende debat is zowel ontroerend als diepzinnig geweest, omdat het de gruwelijke mensenrechtenschendingen in China aan de orde heeft gesteld, maar ook heeft geprobeerd een argument te ontwikkelen over onze strategische relatie met dat land.

De minister zegt teleurgesteld te zijn over een aantal opmerkingen. Ze gaf ons een volledig antwoord, waarvoor ik haar zeer dankbaar ben, maar ook ik was nogal teleurgesteld door haar antwoord. In wezen zei ze dat onze zorgen legitiem zijn, maar dat dit wetsvoorstel niet de juiste plaats is om ze te uiten. Maar, zoals de nobele Lord, Lord Fox, en mijn nobele vriend Lord Coaker beiden suggereerden, is dit een aanbestedingswet, waarin het regime voor overheidsopdrachten voor een aantal jaren wordt vastgelegd. Waar kunnen waarden - niet alleen de kwestie van de prijs met de laagste gemene deler - beter worden geplaatst dan in dit wetsvoorstel, dat de parameters vastlegt waaronder miljarden ponden zullen worden uitgegeven door de overheid en overheidsinstanties in het komende decennium?

De argumenten die de minister naar voren bracht, waren van technische aard en de regering had kunnen terugkomen en haar eigen amendementen kunnen indienen, waarmee ze de technische problemen waarmee ze wordt geconfronteerd, zou kunnen oplossen. Uiteindelijk heeft de regering zich echter verzet tegen het tot uitdrukking brengen van enkele fundamentele waarden in deze wetgeving, maar ik denk dat we dat moeten doen. Ik wil de mening van het Parlement over amendement 91 testen.