DOOR HON. DAVID KILGOUR, JD

MOEILIJK TE GELOVEN EN MENSELIJKE OOGST
Deze films hebben talloze prijzen gewonnen en worden nog steeds in vele delen van de wereld vertoond. In Oslo werd mij bijvoorbeeld verteld dat er tot nu toe ongeveer 52,000 afzonderlijke bezichtigingen van Human Harvest door Noren zijn geweest. Leon Lee uit Vancouver wijdde 7-8 jaar aan onderzoek, financiering (het Canada Media Fund hielp) en het produceren van Human Harvest.

Hard To Believe onderzoekt ook de kwestie van gedwongen levende orgelplundering van gewetensgevangenen in heel China. De producer is tweevoudig Emmy-winnaar Ken Stone.

Er is nu internationaal steeds meer commentaar op de onmenselijke handel die 16 jaar geleden begon en nog steeds wordt geleid door de partijstaat in Peking. Een daarvan was een voorpaginaverhaal van 7 pagina's dat vrij recentelijk in Salud werd gelezen, een medisch tijdschrift dat in Spanje en andere Spaanssprekende landen werd gelezen.

Zoals we in de films zien, zijn gewetensgevangenen die vaak voor niets zijn veroordeeld, de belangrijkste bron van geplunderde organen. Onder hen zijn Oeigoeren, Tibetanen en huischristenen, maar het zijn overwegend Falun Gong beoefenaars die sinds 1999 ontmenselijkt zijn in de partijstaatmedia in heel China. Falun Gong was een Chinese bewegings- en meditatiebeweging, afgeleid van het boeddhisme/daoïsme, die naar schatting van het regime in het midden van de jaren negentig 70-100 miljoen mensen van alle leeftijden en rangen telde.

BLOEDIGE OOGST

Medio 2006 vroeg de Coalition to Investigate the Persecution of Falun Gong in China (CIPFG) David Matas en mij als vrijwilligers om aanhoudende beweringen van orgaanroof/handel door Falun Gong beoefenaars te onderzoeken. We hebben twee rapporten en een boek, Bloody Harvest, uitgebracht en zijn doorgegaan met het onderzoeken (ons herziene rapport is in 18 talen beschikbaar op www.david-kilgour.com). We concludeerden dat voor 41,500 transplantaties die in de jaren 2000-2005 in China werden gedaan, de herkomst zonder enige redelijke twijfel Falun Gong gewetensgevangenen was.

Onze belangrijkste conclusie luidt dat er vandaag de dag nog steeds grootschalige orgaanaanvallen plaatsvinden door onwillige Falun Gong-beoefenaars (...) Hun vitale organen, waaronder nieren, levers, hoornvliezen en harten, werden onvrijwillig in beslag genomen om tegen hoge prijzen te verkopen, soms aan buitenlanders, die normaal gesproken lang moeten wachten op vrijwillige donaties van dergelijke organen in hun thuisland”.

BEWIJS VAN ORGAN PILLAGING

Hier zijn drie van de 18 soorten bewijs die tot onze conclusie hebben geleid:
Onderzoekers deden veel telefoontjes naar ziekenhuizen, detentiecentra en andere faciliteiten in heel China, die beweerden familieleden te zijn van patiënten die transplantaties nodig hadden en vroegen of ze organen van Falun Gong te koop hadden. We kregen op tape en transcribeerden en vertaalden vervolgens de bekentenissen dat een aantal faciliteiten handelde in Falun Gong-organen.

Falun Gong-gevangenen, die later China verlieten, gaven aan dat ze systematisch bloedonderzoek en orgaanonderzoek hadden ondergaan in dwangarbeidskampen in het hele land. Dit kon niet voor hun gezondheid zijn aangezien ze regelmatig werden gemarteld, maar is noodzakelijk voor succesvolle orgaantransplantaties en voor het opbouwen van een bank van levende "donors".

We interviewden “Annie”, de ex-vrouw van een chirurg uit Sujiatun in Shenyang City, Liaoning. De chirurg vertelde haar dat hij tussen 2,000 en 2001 hoornvliezen had verwijderd van 2003 Falun Gong-gevangenen. Hij vertelde haar dat geen van deze bronnen het overleefde omdat verschillende chirurgen andere organen verwijderden en hun lichamen vervolgens werden verbrand. Als Crown Attorney voor het grootste deel van een decennium vond ik haar zowel geloofwaardig als overtuigend. Ze was de eerste persoon die de ernstige kwestie aan de wereld buiten China bekendmaakte.

Ethan Gutmanns boek uit 2014, The Slaughter, genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede en mede-oprichter van de International Coalition to end Organ Pillaging in China, plaatst de vervolging van Falun Gong, Tibetanen, Oeigoeren en christelijke gemeenschappen in een context. Hij legt uit hoe hij tot zijn "beste schatting" kwam dat organen van 65,000 Falun Gong en "twee tot vierduizend" Oeigoeren, Tibetanen en huischristenen werden "geoogst" in de periode 2000-2008.

De slotwoorden van The Slaughter zijn gericht aan verantwoordelijke regeringen, organisaties en personen: “Geen enkele westerse entiteit bezit de morele autoriteit om de (P)arty toe te staan ​​de opgraving van een misdaad tegen de menselijkheid te belemmeren in ruil voor beloften van medische hervorming. Als overlevingsmechanisme van onze soort moeten we elke menselijke afdaling in massamoord contextualiseren, evalueren en uiteindelijk leren... Het belangrijkste is dat er een geschiedenis is. En alleen de families van de slachtoffers kunnen de (P)arty van zijn gewicht ontheffen.”

HALF 2016 UPDATE

Matas, Gutmann en ik hebben in juni 2016 een update over onze twee boeken uitgebracht in Washington, Ottawa en Brussel (toegankelijk via de International Coalition to end Organ Pillaging in China op www.endorganpillaging.org).

Het biedt een grondig onderzoek van de transplantatieprogramma's van honderden ziekenhuizen in heel China, gebaseerd op medische tijdschriften, ziekenhuiswebsites en verwijderde websites uit archieven. Het analyseert ziekenhuisinkomsten, beddentellingen en bezettingsgraden, chirurgisch personeel, trainingsprogramma's, overheidsfinanciering en andere factoren.

We concluderen voorzichtig dat er in heel China minimaal 60,000 transplantaties per jaar worden uitgevoerd, niet de ongeveer 10,000 die de regering claimt. Dit betekent dat er gemiddeld 250 personen per dag worden gedood voor hun organen.
We leveren veel bewijs van een door de staat geleid netwerk voor orgaantransplantatie, gecontroleerd door middel van nationaal beleid en financiering, en waarbij zowel de militaire als de civiele zorgstelsels betrokken zijn.

Gutmann merkte onlangs op: “Voor regeringen en de media vormde onze (update van 2016) het laatste omslagpunt: ons rapport werd gedekt door de wereldwijde pers, variërend van de New York Times tot de (VK) Daily Mail, terwijl het Amerikaanse Congres en het Europees Parlement in de zomer van 2016 bijna identieke resoluties aangenomen waarin de Chinese staat wordt veroordeeld voor het oogsten van gewetensgevangenen. Kortom, het Chinese medische establishment verloor effectief het argument”.

DAFO

Dr. Torsten Trey, oprichter en uitvoerend directeur van de internationale NGO Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFOH), genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede 2016, zegt dat wetgevers de aankoop van verhandelde organen illegaal moeten maken, met dergelijke maatregelen om extraterritoriaal toe te passen op inwoners van hun respectieve landen, en straffen op voor degenen die zijn veroordeeld voor deelname aan de handel in organen die hun land binnenkomen.

DAFOH waarschuwt beleidsmakers om de laatste beloften van Peking om een ​​einde te maken aan het oogsten van organen van geëxecuteerde gevangenen niet zonder meer te accepteren. Het merkt op dat de partijstaat een lange staat van dienst heeft van "geheimhouding, misleidende cijfers en tegenstrijdige verklaringen, en ... heeft geweigerd het illegaal oogsten van organen van gewetensgevangenen te erkennen."

dr. JACOB LAVEE

Lavee, voormalig lid van de ethische commissie van de Transplantation Society (TTS) en DAFOH-lid, schreef onlangs: “Vorige maand herhaalde een topfunctionaris voor transplantatie (in China, Huang Jiefu), sprekend op een internationale top over orgaanhandel in het Vaticaan, de beweren dat China sinds 1 januari 2015 het gebruik van organen van gevangenen heeft afgeschaft en nu alleen organen gebruikt van donoren die zijn overleden op de intensive care-afdelingen van ziekenhuizen … de geschiedenis van orgaantransplantatie in China roept verontrustende vragen op over het verleden, en mogelijk aanhoudend, misbruiken... Aangezien Huang Jiefu nu schijnbaar vervalste gegevens levert in internationale medische fora, terwijl transplantaties met onverklaarde bronnen in China doorgaan, zijn antwoorden op deze vragen een kwestie van urgentie. Onaangekondigde bezoeken aan ziekenhuizen door internationale medische inspecteurs, en de onthulling van historische en actuele transplantatiegegevens op ziekenhuisniveau, zouden een begin zijn.”

PROF MARIA FIATARONE SINGH

Dr. Singh van de Sydney University Medical School en DAFOH-lid benadrukt: "... individuen die niet vrij zijn om toestemming te geven, kunnen nooit als orgaandonor worden gebruikt, omdat dit hen niet alleen verhindert hun menselijk potentieel te bereiken, het hen volledig ontmenselijkt, en zou moeten dus onaanvaardbaar zijn voor elke samenleving in de eenentwintigste eeuw... Het kan een overweldigende of ontmoedigende taak lijken om een ​​enorme onderneming van orgaanoogst te stoppen... De harten bloeden inderdaad onder de Falun Gong, de Tibetanen, de Oeigoeren en de huischristenen in China . Als artsen zijn we gebonden aan onze eed en dit houdt ook in dat we moeten optreden om degenen te beschermen die door anderen worden geschaad. Als mensen kunnen we niet minder doen.”

DE TRANSPLANTATIEMAATSCHAPPIJ (TTS)

De Transplantation Society (TTS) TTS is een non-profit NGO in officiële relaties met de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Het leveren van wereldwijd leiderschap op het gebied van transplantatie, omvat haar kernmissie de ontwikkeling van de wetenschap en klinische praktijk, wetenschappelijke communicatie, permanente educatie en begeleiding in de ethische praktijk.

Het lijkt redelijk dat TTS geïnteresseerd zou zijn in, en zich grote zorgen zou maken over, sterke aanwijzingen voor onethische transplantatie waar ook ter wereld. Het tegenovergestelde is echter gebeurd. TTS is van mening dat de kwestie van het gedwongen plunderen van levende organen van gewetensgevangenen in heel China, ondanks al ons onderzoek, niet voldoende "bewezen" is. De TTS lijkt niet te erkennen dat het zelfs maar een mogelijkheid is dat gewetensgevangenen die voor niets zijn veroordeeld de primaire bron van geplunderde organen zijn. In tegenstelling tot DAFOH lijkt TTS te geloven wat het wordt verteld door woordvoerders van de partijstaat. Het ongelukkige resultaat is dat DAFOH vandaag de dag de bête noire van TTS lijkt te zijn, ondanks wat een gemeenschappelijk doel zou moeten zijn.

Wanneer een regering heimelijk en systematisch een specifieke groep mensen aanvalt en misbruikt, lekt er uiteindelijk nieuws uit en proberen eerlijke mensen van veraf een officieel bezoek te brengen aan de plaats waar degenen die zogenaamd onderdrukt worden vastgehouden worden. Hun doel is om vast te stellen of de gedetineerden worden mishandeld. Deze "officiële bezoeken", of het nu gaat om een ​​Chinees militair hospitaal dat verdacht wordt van het uitvoeren van illegale orgaantransplantaties in het begin van de 21e eeuw of aan een concentratiekamp in een nazi-getto in de jaren 1940, zullen hoogstwaarschijnlijk niet de waarheid onthullen wanneer de verantwoordelijken van tevoren de mogelijkheid hebben om de zaak in de doofpot te stoppen. wat er werkelijk aan de hand is.

Een voorbeeld hiervan vond plaats in het "kamp-getto" van Theresienstadt, vrij dicht bij Praag, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog. Op 2 juni 23 bezochten afgevaardigden van het Internationale Rode Kruis en het Deense Rode Kruis het kamp. Buiten het medeweten van de afgevaardigden was Theresienstadt voorafgaand aan hun bezoek door de nazi's "opgeruimd" en herschikt als een modeldorp voor goedgelovigen. De bezoekers van het Rode Kruis kwamen er met een vrij positieve indruk vandaan; de nazi's maakten er later een propagandafilm over. Om de fysieke vernietiging van Europese joden te misleiden of te verbergen, gebruikte het nazi-regime algemene fictie, die tegenwoordig bekend staat als 'alternatieve feiten'.

In 2017 kunnen we de zelfverklaarde medische hervorming niet verifiëren door geregelde bezoeken aan een paar Chinese transplantatieziekenhuizen. In de woorden van Dr. Jacob Lavee, een voormalig lid van de Transplantation Society (TTS) en een DAFOH-lid: “Als zoon van een overlevende van de Holocaust voel ik me verplicht om de vreselijke fout niet te herhalen die is gemaakt door het bezoek van het Internationale Rode Kruis aan het nazi-concentratiekamp Theresienstadt in 1944, waar het naar verluidt een aangenaam recreatiekamp was.”

GEDWONGEN ARBEIDSKAMPEN

Veel van de Falun Gong gewetensgevangenen die onwillige orgaandonoren zijn, bevinden zich in de naar schatting 350 dwangarbeidskampen in heel China. Matas en ik bezochten een dozijn landen om Falun Gong te interviewen, die erin slaagde zowel de kampen als het land te verlaten. Ze vertelden ons over het werken in erbarmelijke omstandigheden tot zestien uur per dag in deze kampen zonder loon en weinig voedsel, overvolle slaapomstandigheden en martelingen. Gedetineerden maken een reeks exportproducten als onderaannemers voor multinationale bedrijven. Zoals Jennifer Zang en Charles Lee aangeven in de film Free China-The Courage to Believe, exporteren gevangenen veel voor consumenten in het Westen. Dit vormt een grove onverantwoordelijkheid van het bedrijfsleven en een schending van de WTO-regels; het roept ook op tot een effectieve reactie van alle handelspartners van China. Elke regering zou importeurs moeten belasten om te bewijzen dat hun goederen niet door slaven zijn gemaakt.

“RECHTSSYSTEEM” IN CHINA

De Canadese Clive Ansley, die 14 jaar lang advocaat was in Shanghai tot het midden van de jaren 2000 en lid is van de adviesraad van de International Coalition to End Organ Pillaging in China, merkt op:
China heeft in geen enkel zinvolle zin een rechtssysteem. Het is een volledig nepsysteem, dat in 1979 werd ingevoerd om redenen die weinig of niets te maken hebben met de wens om de rechtsstaat te implementeren... China is een meedogenloze politiestaat... Ons standpunt (over orgaanplundering/toerisme) is gebaseerd op onweerlegbaar bewijs van wat er werkelijk gebeurt…; we kunnen de statistieken bewijzen over daadwerkelijk uitgevoerde transplantaties; we kunnen bewijzen dat deze aantallen volkomen onverenigbaar zijn met de beschikbare bronnen, bij afwezigheid van massamoord op gewetensgevangenen. We zijn alleen geïnteresseerd in het bewijs van wat er werkelijk gebeurt.”

ONAFHANKELIJKE OVERTUIGINGEN

Onwrikbare overtuigingen is een boek van Gao Zhisheng over Gao's tienjarige marteling en geloof in de toekomst van China. Het boek is mede-uitgegeven door de American Bar Association Section of International Law en Carolina Academic Press. Gao He Geng, de vrouw van de auteur die nu een vluchteling is in Amerika, gaf me een paar dagen geleden op Stanford een exemplaar van Unwavering Convictions en ik heb het sindsdien met grote bezorgdheid kunnen lezen. De martelingen en vele andere vormen van misbruik die Goa gedurende tien jaar heeft ondergaan door agenten van de partijstaat vanwege zijn onwankelbare geloof in menselijke waardigheid voor alle Chinezen en de rechtsstaat, zijn zowel onmenselijk als ongelooflijk wreed.

Voormalig congreslid Frank Wolf merkt in zijn omslagbevestiging op dat het "leest als een hedendaagse Chinese versie van Solzjenitsyn's Goelag-archipel... Als christen kiest (Gao) ervoor om de rechten en vrijheden voor iedereen te verdedigen - van misbruikte Falun Gong-beoefenaars en huiskerkpredikanten tot illegaal opgesloten verzoekers en pleitbezorgers van vrije verkiezingen".

Voormalig vice-president van het Europees Parlement Edward McMillan-Scott, die het boek onderschrijft, vergelijkt Gao met Nelson Mandela en voorspelt dat hij een "belangrijke stem zal zijn in de democratische toekomst van China ... dat nog steeds wordt geregeerd door het meest moorddadige regime in de geschiedenis. ” Hij noemt ook Gao's juridische verdediging van Falun Gong, inclusief het bewijs dat hij in 2006 aan de VN-rapporteur voor martelingen, Dr. Manfred Nowak, gaf: “(Nowak) schatte dat ongeveer tweederde van de zeven tot acht miljoen gevangenen in China's re- onderwijs door middel van arbeid waren beoefenaars van Falun Gong. Duizenden van hen kwamen om door de illegale oogst van hun vitale organen als onderdeel van de lucratieve orgaantransplantatiehandel van het Volksbevrijdingsleger.”

Gao zelf zegt onder meer in het boek: “Het aantal mensen dat vastzit in Chinese gevangenissen is altijd zeer geclassificeerd geweest. Mijn persoonlijke en conservatieve schatting is dat het aantal niet minder dan 15 miljoen kan zijn. China heeft veel meer gevangenissen dan universiteiten. (Pas na jaren als advocaat te hebben gewerkt, kwam ik erachter dat er meer dan 5,000 detentiecentra zijn die worden gebruikt voor het vasthouden van mensen in voorarrest...)

Over bestuur concludeert hij droevig: “Welke familie van voormalige of huidige leden van het Permanent Comité van het Politbureau is niet zo rijk als een kleine natie? Uiteindelijk, of het nu Mao, Deng of Xi is, in termen van politieke logica, motieven en modus operandi, het zijn vogels van een veer, en het resultaat is een voortzetting van historische rampen.”

CONCLUSIE

Canada's Globe and Mail verwees onlangs naar een actueel nationaal opinieonderzoek van Nanos als volgt: "Bijna 90 procent van de Canadezen wil niet dat de regering van Trudeau China's staatsbedrijven onbelemmerde toegang geeft tot de economie van het land, en een stevige meerderheid wil dat Ottawa mensenrechten koppelen aan gesprekken over vrijhandelsakkoord met China...

James Mann, auteur van China Fantasy en voormalig hoofdbureau van Peking van de Los Angeles Times, merkt op: "... Democratische regeringen over de hele wereld moeten vaker samenwerken om de Chinese repressie te veroordelen - niet alleen in besloten bijeenkomsten maar ook in het openbaar... Waarom zou er eenrichtingsverkeer zijn waarin Chinese leiders hun eigen kinderen naar Amerika's beste scholen sturen, terwijl ze advocaten thuis opsluiten? Het Chinese regime gaat zich niet openstellen vanwege onze handel ermee…”

Wen jiao-baoVoormalig premier Wen jiao-bao merkte voordat hij aftrad op: “Zonder het succes van politieke structurele hervormingen is het voor ons onmogelijk om economische structurele hervormingen volledig door te voeren. De winsten die we hebben gemaakt... kunnen verloren gaan, nieuwe problemen die zijn opgedoken in de Chinese samenleving kunnen niet fundamenteel worden opgelost en zo'n historische tragedie als de Culturele Revolutie kan opnieuw plaatsvinden.'

Regeringen, investeerders en zakenmensen zouden moeten onderzoeken waarom ze de schending van zoveel fundamentele mensenrechten steunen om de handel en investeringen met China te vergroten. Jarenlang heeft dit ertoe geleid dat vooral nationale banen zijn uitbesteed aan China en dat de bilaterale handels- en investeringstekorten voortdurend zijn toegenomen. Zijn we zo gefocust op toegang tot goedkope consumptiegoederen dat we de menselijke, sociale en natuurlijke milieukosten negeren die misbruikte Chinese staatsburgers betalen om ze te produceren?

De democraten van de wereld, inclusief onze nationale regeringen en instellingen van het maatschappelijk middenveld, moeten blijven samenwerken met Peking en een zo breed mogelijk scala aan burgers in heel China. Democratie met zeer Chinese trekjes is waarschijnlijk veel dichterbij dan velen denken. Niemand aan de democratische kant mag vergeten dat de waarden die wij vertegenwoordigen waardigheid voor iedereen, de rechtsstaat en onafhankelijke rechters, meerpartijendemocratie, maatschappelijk verantwoord ondernemen, transparantie en aansprakelijkheid omvatten.

De mensen in China streven naar dezelfde dingen als de rest van de wereld: veiligheid en beveiliging, de rechtsstaat, respect, onderwijs, goede banen, democratisch en verantwoordelijk bestuur en een goede natuurlijke omgeving. Als de partijstaat een einde maakt aan zijn systematische schendingen van de mensenrechten en zijn handelspartners eerlijk gaat behandelen, kan de 21e eeuw evolueren naar harmonie en samenhang voor China en de wereld. De eerste stap in een betere richting is om nu een einde te maken aan orgelplundering/handel/toerisme.

Tot slot, denk eens na over de realiteit dat zelfs als er in heel China slechts 60,000 transplantaties per jaar worden uitgevoerd, dit betekent dat er gemiddeld 250 personen per dag worden gedood voor hun organen.

Staat u mij toe u allen uit te nodigen om lid te worden van onze Internationale Coalitie tegen Orgaanplundering in China, wat u gemakkelijk kunt doen op: endorganpilaging.org