Jiang Zemin - Leider van de massamoord op onschuldigen door David Matas
Oorspronkelijk gepubliceerd in de Epoch Times – https://www.theepochtimes.com/jiang-zemin-leader-in-the-mass-killing-of-innocents_4896232.html
De dood van Jiang Zemin, voormalig leider van de Chinese Communistische Partij (CCP), herinnert ons aan de belangrijke rol die hij speelde bij de massamoord op gewetensgevangenen voor hun organen.
Die massamoord zou niet hebben plaatsgevonden zonder het besluit van de CCP in 1999 om dat te doen onderdrukken de praktijk van Falun Gong, een beslissing die Jiang aanwakkerde en leidde. Die repressie leidde op zijn beurt tot massademonstraties van beoefenaars die verbijsterd waren dat een onschuldige reeks oefeningen met een spirituele basis die het regime eerder had aangemoedigd, plotseling het onderwerp zou worden van partijrepressie. Deze demonstraties leidden verder tot massa-arrestaties en willekeurige detenties voor onbepaalde tijd van degenen die Falun Gong niet wilden verloochenen en zich niet tegen hun medebeoefenaars wilden keren.
De reden voor de onderdrukking door de Partij van Falun Gong was de populariteit van de praktijk. Ten tijde van de repressie waren er aanzienlijk meer beoefenaars dan leden van de Communistische Partij. De spirituele overtuigingen van Falun Gong zijn niet-politiek. Maar dat betekende dat hun overtuigingen niet communistisch zijn. En dat was voor de partij een gruwel.
In het openbaar kon de partij de repressie niet rechtvaardigen op basis van de populariteit van de praktijk. De partij had een voorwendsel nodig. Dat voorwendsel werd een campagne van laster en demonisering van Falun Gong, die niets te maken had met de realiteit van Falun Gong en alles met de behoefte van de partij om elk geloof dat geen aanbidding van zichzelf was, de kop in te drukken. De scheiding tussen de realiteit van Falun Gong en de propaganda erover veroorzaakte demonstraties van velen die beter wisten.
Ook Jiang zette de verschuiving van de CCP voort van het socialisme naar het kapitalisme, een verschuiving die was geïnitieerd door voormalig partijleider Deng Xiaoping. De verschuiving leidde tot privatisering en het terugtrekken van middelen uit de overheidssector, waaronder de gezondheidssector.
China begon met transplantatie zonder donatiesysteem. Organen voor transplantatie, op een enkele uitzondering na, kwamen van ter dood veroordeelde gevangenen. Met de verschuiving in China van het socialisme naar het kapitalisme en de terugtrekking van overheidsgelden uit de gezondheidssector, hadden ziekenhuizen een nieuwe geldbron nodig. Met de massale, willekeurige, onbepaalde detentie van gedemoniseerde Falun Gong beoefenaars, vonden de ziekenhuizen die bron – de organen van Falun Gong beoefenaars.
Die bron werd niet alleen een noodoplossing om de door de overheid ingetrokken middelen te compenseren, maar een bonanza. Het ziekenhuissysteem besefte al snel dat de willekeurig, voor onbepaalde tijd vastgehouden, gedemoniseerde Falun Gong-populatie zo groot was dat de verkoop van hun organen een winstgevende wereldwijde onderneming zou kunnen worden.
Ziekenhuizen en makelaars begonnen wereldwijd in vele talen te adverteren over de beschikbaarheid van organen op aanvraag tegen forse, maar vaste prijzen. Er werden nieuwe transplantatieziekenhuizen en nieuwe transplantatievleugels van bestaande ziekenhuizen gebouwd om te profiteren van deze schijnbaar eindeloze bron van organen. Een aanzienlijk aantal nieuwe transplantatiemedewerkers werd niet alleen in China, maar wereldwijd opgeleid om in deze nieuwe industrie te werken.
Die industrialisatie van de verkoop van organen werd voor het gezondheidssysteem een verslaving. Er waren voortdurend nieuwe organen nodig om de machinerie in beweging te houden. Het doden van Falun Gong voor hun organen werd erg groot en de repressie van Falun Gong zeer effectief. Met de massale detentie van Oeigoeren in Xinjiang zijn de organen van Oeigoeren ook een bron van transplantaties geworden.
Zonder Jiang was dit allemaal niet gebeurd. De strijd om de verantwoordelijkheid voor de massamoord op onschuldigen in China kent vele strijders. Toch is Jiang in deze bloederige geschiedenis een leider. Zonder dat hij de Partij had meegesleurd in de onderdrukking van Falun Gong, zou de massamoord op onschuldigen, gewetensgevangenen, voor hun organen nooit zijn gebeurd.
Omdat Jiang is overleden, is het te laat om hem voor zijn misdaden te berechten. Maar het zal nooit te laat zijn om te herinneren wie hij was en wat hij deed, de onnoemelijke ellende die hij toebracht aan onschuldigen, de misdaden die hij beging tegen de mensheid, tegen ons allemaal.
FOTOCREDIT: Falun Gong beoefenaars marcheren in Washington, DC op 14 juli 2016 en roepen op tot berechting van Jiang Zemin, de voormalige dictator die de aanzet gaf tot de vervolging van Falun Gong in China. (Larry Dye/The Epoch Times)
