By Epoch Times
De wereld handelt snel om de internationale verkeersorganen tegen te gaan en Italië is in het spel.
Slechts drie dagen geleden, op 9 juli, nam de Raad van Europa de eerste conventie ter bestrijding van de handel in menselijke organen, het aanmoedigen van een "nauwe internationale samenwerking tussen lidstaten [van de Raad] en niet-lidstaten."
Gisteren vond in het Italiaanse parlement het eerste symposium over ethiek bij transplantatie plaats, waar artsen, advocaten en instellingen samenkwamen met hetzelfde doel: het bevorderen van ethische normen en wetgevende maatregelen om een onwettig fenomeen uit te roeien dat de hele planeet betreft.
Het daarmee verband houdende Europese verdrag treedt in werking drie maanden nadat ten minste vijf landen – waarvan er drie Europees moeten zijn – het hebben ondertekend.
De tekst onderstreept de principes die door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) worden gepropageerd, maar toont ook voor het eerst een duidelijke wens om landen over de hele wereld samen te brengen om transplantatietoerisme te bestrijden en presenteert een "mechanisme van specifieke follow-up", zodat de genomen maatregelen zullen een effectieve en praktische toepassing hebben.
In Italië moet eind juli een door senator Maurizio Romani gepromoot wetsvoorstel worden gestemd - zei de senator, die het symposium bijwoonde. Het wetsvoorstel introduceert in het Wetboek van Strafrecht de handel in organen voor transplantatie en een straf van acht tot twintig jaar voor "iedereen die reizen organiseert of publiceert voor het kopen en verkopen van organen". De betekenis van het wetsvoorstel komt duidelijk naar voren als we de gegevens van de WHO lezen: een vijfde van de jaarlijkse 70 000 transplantaties in de wereld vindt plaats door het kopen en verkopen van organen. Dan is het doel van het wetsvoorstel om wat de senator een “vorm van neo-kannibalisme” noemt gelijk te stellen aan kinderhandel en slavenhandel. De voorgeschreven methode om dit tegen te gaan, is het starten van afluisteren, vandaar het belang van een straf van zes jaar in Italië, het minimum om telefoononderscheppingen te starten.
China, wereldleider in orgaanhandel
"De wereldsituatie toont een wanhopige zoektocht naar organen", zegt Dr. Harold King, een woordvoerder van de European Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFO), een NGO die werkt aan medische ethiek. DAFOH leidt de internationale campagne tegen de gedwongen verwijdering van organen van gewetensgevangenen in China en sponsorde het symposium in Rome.
De orgelhandel is een wereldwijd fenomeen, dat zich vooral richt op de Filippijnen, Pakistan, India en China, maar alleen in China worden gevangenen vermoord – de rest van de bronnen in de wereld zijn levende donoren.
China speelt een stille rol als hoofdrolspeler bij internationale transplantaties: "China deelt geen informatie, omdat alles rond transplantaties staatsgeheim is", zegt Dr. King.
Onafhankelijk onderzoek leidde de internationale gemeenschap naar een groter bewustzijn van wat er is gebeurd, en nog steeds gebeurt, achter het stilzwijgen van de Chinese regering.
Het verslag Bloedige oogst, voltooid in 2007, door de internationale mensenrechtenadvocaat David Matas en de voormalige Canadese minister van Buitenlandse Zaken David Kilgour, concludeerden - op basis van meer dan 50 punten van indirect bewijs - dat tussen 2000 en 2005 in China meer dan 41,500 transplantaties hebben plaatsgevonden, waarvan we niet ken de bron.
“Het is niet aan mij om uit te leggen waar deze organen vandaan komen; het is aan China', zei Matas, spreker op het symposium in Rome.
Gegevens verstrekt door het Chinese Ministerie van Volksgezondheid wijzen op een enorme toename van het aantal transplantaties tussen 2000 en 2005.
Volgens Matas kan alles worden verklaard aan het begin van deFalun Gong vervolging in China, op 20 juli 1999. Falun Gong is een oude spirituele discipline die de principes van waarachtigheid, mededogen en verdraagzaamheid leert. Falun Gong beoefenaars hebben inderdaad veel van die “verse organen” geleverd, die tot een paar jaar geleden – vóór de publicatie van het Matas-Kilgour rapport – werden gepromoot als uitmuntende 'producten' op sommige Chinese ziekenhuizen websites. Allereerst zijn ziekenhuizen militaire gebouwen: in China "levert het leger de organen, niet het gezondheidszorgsysteem", zei Dr. King.
Orgels worden beheerd door het leger en zijn op aanvraag beschikbaar met wachttijden van twee weken – terwijl in Italië de gemiddelde wachttijd op een orgel twee tot drie jaar is.
Tegenstrijdigheden
China heeft een tegenstrijdige houding getoond ten opzichte van hun transplantatiesysteem. Bijvoorbeeld in november 2013, toen de Chinese regering samen met de Transplantation Society de Hangzhou-resolutie ondertekende, waarin het einde werd aangekondigd van het oogsten van organen van ter dood veroordeelde gevangenen, een praktijk die in strijd is met de ethische principes die worden aanvaard door de internationale medische gemeenschap. Het verdrag dat zojuist door de Raad van Europa is aangenomen, roept regeringen op om het verwijderen van menselijke organen van levende of overleden donoren als een strafbaar feit te behandelen wanneer "het wordt uitgevoerd zonder vrije, specifieke en geïnformeerde toestemming van de donor". In China is de toestemming van geëxecuteerde gevangenen dwingend.
Een paar maanden later, op 7 maart, spraken Chinese functionarissen de resolutie van Hangzhou tegen en stelden dat ze geen einde zouden maken aan de verwijdering van organen van ter dood veroordeelde gevangenen, maar dat ze hen gewoon zouden beschouwen als instemmende donoren.
Antonio Stango, een Italiaanse expert op het gebied van mensenrechten en uitgever van het boek “Staatsorgaan: transplantatiemisbruik in China” uitte een gevoel dat steeds populairder wordt onder diplomaten en vertegenwoordigers in het Westen: “We kunnen ons niet veilig voelen wanneer we omgaan met een land dat voortdurend de mensenrechten schendt. We kunnen China niet vertrouwen als partner. “
