TEGEN EPOCH TIJDEN
ROME—Het congres van de Italiaanse Vereniging voor Orgaantransplantatie (SITO) eindigde eind september in Siena, Italië. Artsen en professionele hulpverleners deelden met het publiek de realiteit van een gevoelige kwestie. Aan de ene kant is Italië een van de meest geavanceerde medische landen ter wereld, aan de andere kant is er nog steeds slechte informatie over de markt voor illegale organen, die in sommige delen van de wereld floreert.
Sprekers die om de beurt op het podium stonden, toonden hetzelfde verlangen: een orgaan geven aan zo'n 9,000 patiënten op de Italiaanse wachtlijst. "We zouden meer kunnen doen", zei professor Franco Citterio, president van SITO, tijdens een interview met Epoch Times. “We zien dat wanneer mensen geïnformeerd worden, het aantal donaties toeneemt.”
Professor Citterio herinnerde zich de 20ste verjaardag van de dood van Nicholas Green - de 7-jarige Amerikaanse jongen die per ongeluk door de maffia in Zuid-Italië werd vermoord. Het altruïstische besluit van zijn ouders om zijn organen te doneren, waardoor zeven mensen werden gered, werd breed uitgemeten in de media. De donatiecijfers stegen vanaf die dag dramatisch in Italië, dat in 2,841 2013 transplantaties bereikte.
Naast de onbaatzuchtige daad van de familie van de Groenen, legde het congres een minder onbaatzuchtige realiteit bloot: orgelhandel geregeerd door landen waar geëxecuteerde gevangenen en gewetensgevangenen worden gebruikt als 'bank' om hun organen op de lokale of internationale markt te verkopen.
Volgens SITO zijn er elk jaar minstens 10,000 illegale transplantaties met verbazingwekkende prijzen: in China - waar het regime ziekenhuizen en medisch personeel controleert - kan een nier 70,000 dollar waard zijn. Het verwijderen van organen van gevangenen in de dodencel is een praktijk die indruist tegen de ethische medische normen. In oktober 2012 heeft de World Medical Association heeft uitdrukkelijk bepaald dat "in rechtsgebieden waar de doodstraf wordt toegepast, geëxecuteerde gevangenen niet kunnen worden beschouwd als orgaan- en/of weefseldonoren."
"De Chinese situatie is ons bekend," zei professor Citterio, "[het land] is gesanctioneerd door de International Society of Transplantation. De Chinese regering heeft enkele verklaringen afgelegd dat dit nooit meer zou gebeuren. Sterker nog, het lijkt erop dat dit niet het geval is en dat het nog steeds wordt uitgevoerd.”
In november 2013 ondertekende China de Hangzhou-resolutie, die werd geprezen door de internationale medische gemeenschap, waarin werd verklaard dat er een einde zou komen aan de orgaanroof van geëxecuteerde gevangenen. Slechts een paar maanden later, in maart 2014, verklaarden Chinese functionarissen echter dat China organen van gevangenen zal blijven gebruiken en dat de lichamen zullen worden verwerkt in een nieuw geautomatiseerd systeem voor organen.
"In China worden donoren vermoord", zegt dokter Katerina Angelakopoulou, woordvoerder van de Italiaanse DAFO (Artsen tegen gedwongen orgaanroof). Deze vereniging heeft tot doel de medische ethiek te beschermen en is opgericht in 2007. DAFOH stond met een stand op het congres.
DAFOH leidt een internationale campagne tegen de gedwongen orgaanroof in China. Sommige artsen hebben besloten de organisatie op te richten na het onderzoek van mensenrechtenadvocaat David Matas in 2006 en de voormalige Canadese minister van Buitenlandse Zaken David Kilgour. Ze publiceerden een document – “Bloedige oogst” – waar ze verklaarden dat er tussen 41,500 en 2000 minstens 2005 gedwongen organen zijn geoogst van levende Falun Gong beoefenaars, een meditatieve discipline die vervolgd wordt door het Chinese regime.
"Ik geloof dat de internationale gemeenschap deze activiteit krachtig moet veroordelen en er druk op moet uitoefenen", suggereerde Franco Citterio, eraan toevoegend dat er in Italië een gemiddelde wachtlijst is van twee jaar voor een nier, in China kan dit ongeveer 1 tot 4 weken zijn.
In maart 2013 keurde het Mensenrechtencomité van de Italiaanse Senaat een resolutie goed tegen de gedwongen orgaanroof in China. Vervolgens werd in ongeveer twee maanden tijd een coalitie van Italiaanse parlementsleden gelanceerd. "Er zijn een tiental parlementsleden die de wens hebben om op internationaal niveau samen te werken om deze onethische praktijk in China te stoppen", zei dokter Angelakopoulou.