By Matthew Robertson, Epoch Times ​ 7 april 2014

Twee vooraanstaande internationale transplantatieorganisaties hebben een open brief geschreven aan Xi Jinping, de leider van de Chinese Communistische Partij, waarin ze China's systeem van orgaantransplantatie corrupt noemen en 'minachtend door de internationale gemeenschap', terwijl ze de partijleider aansporen om ingrijpende veranderingen door te voeren.

De publicatie van de gezamenlijk ondertekende brief door de Transplantation Society en de Declaration of Istanbul Custodian Group, die verschijnt in het tijdschrift Transplantation deze maand, vertegenwoordigt een scherpe breuk met de zorgvuldige en niet-confronterende benadering die de internationale transplantatieorganisatie jarenlang heeft gevolgd in de richting van China. In het verleden was er nauwelijks kritiek te horen boven de enthousiaste beloften van medewerking en het rinkelen van cocktailglazen bij diplomatieke recepties.

Nog in november vorig jaar werden topvertegenwoordigers van de internationale transplantatiegemeenschap, sommigen van hen ondertekenaars van de huidige brief, in een halve cirkel gefotografeerd door een sportteam, met vooraanstaande Chinese functionarissen in het veld.

Er is iets gebeurd tussen toen en februari in China.

In die tijd waren er concepten van de brief in omloop, klaarblijkelijk veroorzaakt door een verslechtering van de betrekkingen tussen mondiale artsen en vertegenwoordigers van de Communistische Partij.

“Deze brief is een weerspiegeling van deze onzekere vooruitzichten in China. Het vraagt ​​om duidelijke antwoorden en maakt een einde aan de bedrieglijke beloften uit China zoals we die kennen uit het verleden”, zegt Torsten Trey, uitvoerend directeur van de medische belangengroep Doctors Against Forced Organ Harvesting, die de zaak op de voet volgt.

"Bovendien is de brief ook een getuigenis van artsen die oprecht een einde willen maken aan de onethische orgaanoogst in China", zei Trey.

Hoewel het een stap voorwaarts is, vinden sommige waarnemers van de misstanden in het Chinese transplantatiesysteem de brief niet ver genoeg gaan en zijn gewetensgevangenen aangesproken.

'Zwaard van Justitie'

De Verklaring van Istanbul is de ethische basispositie van de wereldwijde medische gemeenschap over orgaantransplantaties en stelt dat het gebruik van organen van gevangenen "onverenigbaar" is met de doelstellingen ervan.

Dit is het belangrijkste twistpunt tussen de wereld en China, waar de Communistische Partij doorgaat met het executeren van gevangenen voor hun organen, terwijl ze aarzelt tussen de belofte om de praktijk te beëindigen en deze te blijven verdedigen.

De briefschrijvers gebruiken China's eigen retoriek om het te veroordelen voor het niet naleven van internationale ethische richtlijnen, en zijn eigen richtlijnen, over orgaantransplantaties. De China Daily, de Engelstalige spreekbuis van het Chinese regime, wordt geciteerd met de strekking dat het gerechtelijk apparaat "het zwaard van gerechtigheid en de schaal van gelijkheid moet dragen" voor China. De 'Chinese droom', de slogan van de regering van Xi Jinping, is niets minder dan 'een oproep voor een cultuur van mensenrechten', stelt de brief.

Chinese functionarissen zijn het in november vorig jaar inderdaad eens geworden over een wettelijk kader dat de geloofsbrieven voor orgaantransplantatieartsen zou vastleggen en de handel in organen zou verbieden. Naderhand zouden 38 ziekenhuizen hebben gezworen te stoppen met het gebruik van organen van geëxecuteerde gevangenen.

Dit was een "bemoedigende stap naar een open, rechtvaardig en ethisch orgaantransplantatiesysteem in China", aldus de brief. Een tip van de hoed wordt zelfs gegeven aan Huang Jiefu, de voormalige vice-minister van Volksgezondheid, die de architect is geweest van het Chinese transplantatiesysteem, en de point man van de Communistische Partij voor het omgaan met buitenlandse artsen die zich zorgen maken over ethiek.

Formulieren in orde krijgen

Het was dan ook verontrustend voor degenen die zich bezighouden met ethische praktijken toen Huang Jiefu vorige maand zelf het gebruik van organen van geëxecuteerde gevangenen verdedigde.

"Gerechtelijke instanties en lokale ministeries van Volksgezondheid moeten banden aangaan en ter dood veroordeelden toestaan ​​vrijwillig organen te doneren en te worden toegevoegd aan het computerorgaantoewijzingssysteem", zei Huang in opmerkingen die werden geparafraseerd door de Beijing Morning Post en op grote schaal gepubliceerd op Chinese websites .

Dit zou proberen het illegale systeem van organen van geëxecuteerde gevangenen te integreren met wat hopelijk een vrijwillig donatiesysteem zal zijn dat gebaseerd is op altruïsme, ongeveer in de trant van wat in veel ontwikkelde landen bestaat.

De opmerkingen van Huang waren in feite een verwerping van de beloften die de Chinese autoriteiten al vele jaren hadden gedaan. Ethan Gutman, een onderzoeksjournalist die een boek heeft geschreven over het Chinese orgaansysteem, zei: "We zijn terug bij waar we in 2006 begonnen", in een eerder interview met de Epoch Times. "Ze zeggen eigenlijk dat ze hun formulieren op orde moeten krijgen."

Om de verwarring nog groter te maken, kwamen de opmerkingen van Huang te midden van beloften van andere functionarissen om "de afhankelijkheid" van de organen van gevangenen te verminderen.

"Ik ben me bewust van schijnbaar inconsistente verklaringen", schreef Dr. Francis L. Delmonico, de voorzitter van The Transplant Society en een ondertekenaar van de brief, in een e-mail. "De open brief is opzettelijk geschreven door verschillende internationale leiders, om een ​​consensus te tonen."

"De brief spreekt voor zich", voegde hij eraan toe.

Hoewel de brief een nieuwe en stevigere benadering vertegenwoordigt van organisaties als The Transplantation Society, zeggen onderzoekers van onrechtmatige orgaantransplantatie in China dat er nog steeds belangrijke delen van het verhaal worden weggelaten: namelijk het oogsten van organen van niet alleen ter dood veroordeelde gevangenen, maar ook gewetensgevangenen die in de eerste plaats geen internationaal erkend misdrijf hebben gepleegd.

Donkere weglatingen 

“De open brief suggereert dat de hervorming van de orgaantransplantatie onder leiding van Huang Jiefu de goede kant opgaat en dat alleen een wijdverbreide corruptie de hervorming belemmert. Deze mening is bevooroordeeld', schreef Arne Schwarz, een onafhankelijke onderzoeker van misbruik van transplantatiepraktijken, in een e-mail.

"Het is een schande dat allerlei politieke instellingen - de Europese Unie, het Congres van de Verenigde Staten, de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties - zich bezighouden met de kwestie van het afnemen van organen van gewetensgevangenen, maar de Transplantation Society zwijgt erover", zei Schwarz.

Dit verwijst voornamelijk naar het oogsten van organen van beoefenaars van Falun Gong, een spirituele discipline die sinds 1999 in China wordt vervolgd. Onderzoekers, waaronder Gutmann, wijzen op een opeenstapeling van bewijs dat erop wijst dat tienduizenden organen zijn geoogst uit Falun Gong beoefenaars die vanwege hun vreedzame overtuigingen werden opgesloten of vastgehouden.

Gutmanns onderzoek toonde aan dat Oeigoerse moslims, een Turkssprekende minderheid in de autonome regio Xinjiang in China, in de jaren negentig het doelwit waren van hun organen. Met de toestroom van Falun Gong-aanhangers in werkkampen na 1990, begon het militair-medische complex ze te oogsten voor grote winsten.

In de jaren 2000 maakten websites in China openlijk reclame voor wachttijden van een of twee weken voor organen, en beloofden ze transplantaties te plannen - beide praktijken die ongehoord zijn in westerse landen, waar wachtlijsten meer dan een jaar kunnen zijn en ontvangers moeten wachten tot donoren overlijden . In 2006 gaven doktoren en personeel van ziekenhuizen in heel China in geheim opgenomen telefoongesprekken toe dat ze “zeer goede kwaliteit, verse organen … van Falun Gong beoefenaars” hadden. Twee Canadese onderzoekers verzamelde dit bewijs in een historisch rapport later in het jaar.

'Het leven is onbetaalbaar'

Het schandalige karakter van deze onthullingen, en de daaropvolgende publieke druk, dwong tot enkele veranderingen in China's benadering van het verkrijgen van organen, hoewel de autoriteiten nooit hebben toegegeven gewetensgevangenen te gebruiken voor organen, en er is geen garantie dat de praktijk is gestopt.

Volgens Schwarz heeft China's samenwerking met het Westen in de afgelopen 30 jaar simpelweg "geholpen om de Chinese medische transplantatieresultaten te verbeteren, maar heeft niet geleid tot meer ethische praktijken."

De recente brief van The Transplantation Society toont deze discrepantie aan. "De Tianjin-website blijft internationale patiënten rekruteren die op zoek zijn naar orgaantransplantaties. … Het onderliggende misbruik door deze medische professionals en wijdverbreide samenzwering voor winst zijn onaanvaardbaar.”

Ze verwijzen naar een geval van een 14-jarige Saoedische staatsburger die het orgaan van een geëxecuteerde gevangene kreeg (welke soort niet bekend is) voor een bedrag van $ 200,000. Maar het kind liep een virale ziekte op door de procedure en stierf binnen enkele weken. "Er was geen verhaal, geen verantwoordelijkheid en geen beoordeling van de prestaties in verband met deze illegale en onethische procedure", zegt de brief.

Ondertussen blijft de website www.cntransplant.com werken.

Het adverteert met "Het beste ziekenhuis voor nier-pancreas gewrichtstransplantatie" en "Het beroemdste ziekenhuis voor niertransplantatie in China."

"De bovengenoemde ziekenhuizen, geautoriseerd door de regering van de Volksrepubliek China, zijn echt waar de stervende patiënten herboren worden", zegt de website.

“Het leven is onbetaalbaar, kwaliteit moet gegarandeerd zijn.”