]DOOR DAVID MATAS
Herziene opmerkingen voor een presentatie aan de afdeling Bio-ethiek en Medisch Humanisme, College of Medicine, Universiteit van Arizona, 15 april 2016
Het doornemen van al het relevante bewijsmateriaal om tot een geïnformeerde conclusie te komen over misbruik van orgaantransplantaties in China is een tijdrovende taak en het is onrealistisch om te verwachten dat iedereen die in de kwestie geïnteresseerd is dat doet. Dat betekent echter niet dat degenen die geen tijd of zin hebben om aan dit werk deel te nemen, niets moeten doen.
Het is niet aan mij om aan te tonen dat gewetensgevangenen, voornamelijk beoefenaars van de spiritueel gebaseerde reeks oefeningen Falun Gong, worden gedood voor hun organen. Ik hoef niet uit te leggen waar China zijn organen vandaan haalt voor transplantaties. China wel.
De conclusie waartoe ik en anderen zijn gekomen dat Falun Gong wordt gedood voor hun organen is niet alleen gebaseerd op cijfers. De conclusie is eerder gebaseerd op een aantal bewijssporen; het is gebaseerd op een beschouwing van al het bewijsmateriaal bij elkaar.
Een basis voor de conclusie is dat de voorzorgsmaatregelen, zowel juridische als ethische, die zouden moeten worden getroffen om misbruik te voorkomen, zowel in China als in het buitenland, niet aanwezig zijn. In China valt veel geld te verdienen met de verkoop van organen, een enorme bron van orgaandonoren die door zijn bewakers wordt ontmenselijkt, en niets om onethisch gedrag te voorkomen. Deze combinatie werd een recept voor misbruik.
Sinds de eerste versie van het rapport dat David Kilgour en ik in 2006 produceerden over het doden van Falun Gong voor hun organen, heeft de medische wereld, internationaal en in verschillende landen, ethische normen ingevoerd om buitenlandse medeplichtigheid aan Chinees misbruik te voorkomen. Deze normen moeten uitgebreider worden aangenomen, in Arizona en elders.
Ik ben van plan hier alleen professionele ethische normen aan te pakken en niet de wetgeving. De parlementen van sommige landen hebben ethische normen vastgelegd. Hoewel wetgeving welkom en in sommige opzichten noodzakelijk is, kan de preventie van transplantatiemisbruik niet aan de wetgevers worden overgelaten. Ethische normen zijn een professionele verantwoordelijkheid, die het beroep moet aannemen en handhaven, of die normen nu wettelijk zijn of niet.
Internationaal zijn er deze professionele normen die het vermelden waard zijn:
• Missieverklaring van de Transplantation Society (TTS)
• Beleidsverklaring van de Transplantation Society Ethics Committee Chinese Transplantation Program van november 2006
• De Verklaring van Istanbul over orgaanhandel en transplantatietoerisme van mei 2008 (Istanbul)
• Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) Guiding Principles on Human Cell, Tissue and Organ Transplantation, d.d. mei 2008
• Verklaring van de World Medical Association (WMA) over orgaan- en weefseldonatie van oktober 2012
Nationaal zijn er deze normen die het vermelden waard zijn:
• Hong Kong – Beroepscode en gedragscode voor de begeleiding van geregistreerde artsen, Medische Raad van Hong Kong (herzien in november 2000)
• Taiwan – Ethische normen voor artsen en ander medisch personeel met betrekking tot bemiddeling bij orgaantransplantaties voor onderdanen in het buitenland, gedateerd augustus 2006
• Australië – Beleid van grote transplantatieziekenhuizen met betrekking tot de opleiding van Chinese chirurgen in transplantatiechirurgische technieken, in Queensland dd december 2006 en in New South Wales dd januari 2013.
• Canada – Beleidsverklaring van de Canadian Society of Transplantation en Canadian Society of Nephrology over Organ Trafficking and Transplant Tourism van oktober 2010
• Maleisië – Beleid inzake de levering van immunosuppressieve geneesmiddelen van overheidsziekenhuizen aan Maleisiërs die naar het buitenland reizen voor orgaantransplantaties op commerciële basis, gedateerd oktober 2011
Uit deze bronnen trek ik vijfendertig ethische principes die ik stel voor dat elke professionele medische instantie, lokaal, regionaal, nationaal en internationaal, zou moeten toepassen. Transplantatieprofessionals in Arizona moeten deze principes lokaal overnemen en eraan werken om ze nationaal en internationaal te laten toepassen.
Policies
Elke nationale en regionale beroepsvereniging en samenleving zou een schriftelijk ethisch beleid moeten ontwikkelen over de klinische praktijk van transplantatie, met inbegrip van het onderwerp van het verkrijgen van organen voor transplantaties van gevangenen. (TTS) De Arizona Medical Board heeft een dergelijk beleid niet. Het zou er een moeten ontwikkelen.
Bronnen van organen
Er mag geen herstel en geen medeplichtigheid zijn aan het herstel van organen of weefsels van gevangenen. (TTS en WMA)
Transplantatie toerisme
De Verklaring van Istanbul heeft deze definities:
"Orgaanhandel" is het werven, vervoeren, overbrengen, onderbrengen of ontvangen van levende of overleden personen of hun organen door middel van dreiging met of gebruik van geweld of andere vormen van dwang, ontvoering, fraude, bedrog, misbruik van macht of van een kwetsbare positie, of van het geven aan of het ontvangen door een derde van betalingen of voordelen om de controle over de potentiële donor over te dragen, met het oog op uitbuiting door verwijdering van organen voor transplantatie (6).
"Transplantaathandel" is een beleid of praktijk waarbij een orgaan wordt behandeld als een handelsartikel, onder meer door gekocht of verkocht of gebruikt voor materieel gewin.
Reizen voor transplantatie is de verplaatsing van organen, donoren, ontvangers of transplantatieprofessionals over de jurisdictiegrenzen voor transplantatiedoeleinden. Reizen voor transplantatie wordt "transplantatietoerisme" als het gaat om orgaanhandel en/of transplantatiecommercialiteit of als de middelen (organen, professionals en transplantatiecentra) die worden besteed aan het verstrekken van transplantaties aan patiënten van buiten een land het vermogen van het land om transplantatiediensten te verlenen voor zijn land ondermijnen. eigen bevolking.
Orgaanhandel en transplantatietoerisme schenden de principes van gelijkheid, gerechtigheid en respect voor de menselijke waardigheid (Istanbul).
Medisch personeel mag niet met een patiënt naar het buitenland gaan voor orgaantransplantatie en een vergoeding krijgen (Taiwan).
Verwijzers
In het geval van een verwijzing voor een orgaantransplantatie buiten het land van een donor, zou een arts onethisch handelen als hij de verwijzing zou doen zonder de status van de donor vast te stellen of deze principes te volgen:
a) Het voordeel en het welzijn van elke individuele donor moet worden gerespecteerd en beschermd bij orgaantransplantatie.
b) Toestemming moet vrij en vrijwillig worden gegeven door elke donor.
c) Als er gerede twijfel bestaat of de donor vrijwillig of vrijwillig toestemming heeft gegeven, moet de arts de voorgestelde donatie afwijzen. (Hongkong)
Medisch personeel mag patiënten niet, met of zonder kosten, introduceren bij tussenpersonen of tussenpersonen voor orgaantransplantatie (Taiwan).
Medisch personeel mag patiënten niet, met of zonder aanklacht, doorverwijzen naar een land waar ofwel:
a) de lokale wet verbiedt de verkoop van organen niet,
b) informatie over de herkomst van organen is niet transparant,
c) er zijn grove mensenrechtenschendingen en het ontbreken van de rechtsstaat of
d) er zijn bekende schendingen van de medische ethiek bij orgaantransplantatie. (Taiwan)
Adverteren en makelaardij
Er mag geen reclame worden gemaakt (inclusief elektronische en gedrukte media), werving of tussenhandel met het oog op commerciële doeleinden op het gebied van transplantatie, orgaanhandel of transplantatietoerisme. (Istanbul)
Medisch personeel mag geen contact opnemen met buitenlandse orgaantransplantatie-instellingen om orgaantransplantatie te bemiddelen. (Taiwan)
Verantwoording
De praktijk van donatie en transplantatie vereist toezicht en verantwoording door gezondheidsautoriteiten in elk land om transparantie en veiligheid te garanderen. (Istanbul)
Er moeten mechanismen voor transparantie van het proces en de follow-up worden vastgesteld. (Istanbul).
De organisatie en uitvoering van donatie- en transplantatieactiviteiten, evenals hun klinische resultaten, moeten transparant zijn en openstaan voor controle. (WHO)
Patiëntenbegeleiding
Alle patiënten met orgaanfalen in het eindstadium die in aanmerking komen voor transplantatie, moeten informatie krijgen over de gevaren en ethische bezwaren met betrekking tot transplantatietoerisme en orgaanhandel. (Canada)
Patiënten die geïnteresseerd zijn in de aankoop van een solide orgaantransplantatie, dienen voorafgaand aan de transplantatie advies te krijgen van een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg met deskundige kennis van de medische en chirurgische behandeling van transplantatiepatiënten vóór en na de transplantatie. (Canada)
Patiënten moeten worden verteld dat personen die transplantaties in het buitenland kopen, een verhoogd risico lopen op complicaties, waaronder overlijden, orgaanfalen en ernstige infecties. (Canada)
Patiënten moeten worden verteld dat degenen die in het buitenland een transplantatie krijgen, suboptimale zorg kunnen krijgen, zelfs wanneer ze terugkeren, omdat:
a) zorgverleners ontvangen vaak weinig of geen voorafgaande kennisgeving of documentatie van commerciële transplantaties, waardoor de post-transplantatiezorg voor ontvangers van commerciële transplantaties moeilijker wordt.
b) Zonder documentatie van de chirurgische ingreep, het beloop na de transplantatie en de complicaties beschikken zorgverleners mogelijk niet over de nodige informatie om optimale zorg te verlenen, kunnen diagnoses worden uitgesteld en kan het welzijn van de patiënt in gevaar komen.
c) zorgverleners kunnen mogelijk geen betrouwbare klinische informatie verkrijgen van de centra die de transplantaties hebben uitgevoerd.
d) de verkregen informatie kan niet worden vertrouwd of geverifieerd.
e) zorgverleners zijn niet in staat de juistheid te valideren van documenten die zijn verstrekt door personen of centra die zich bezighouden met transplantatietoerisme en hebben geen professionele relatie met personen die mogelijk illegale activiteiten in hun land uitvoeren.
f) Onzekerheid over de details van commerciële transplantaties kan de individuele patiëntenzorg in gevaar brengen.
g) Patiënten worden overgeplaatst voordat ze klinisch stabiel zijn:
h) Onmiddellijke zorg na de transplantatie is gecompliceerd en kan het beste worden geleid door het oorspronkelijke transplantatieteam. (Canada)
Het is de moeite waard hier iets op te merken van wat de Maleisische arts Ghazali Ahmad schreef in het boek State Organs, in het hoofdstuk dat hij bijdroeg met de titel "The Spoils of Forced Organ Harvesting in the Far East". Hij zette uiteen:
“Hoewel het aantal niertransplantatiepatiënten dat terugkeerde uit China aanzienlijk was afgenomen sinds 2006 (zie tabel 1), werd de behandeling van dergelijke patiënten helaas gecompliceerder en uitdagender. De belangrijkste reden voor deze omstandigheid is het feit dat ALLE nieuwe terugkerende ontvangers van transplantaties uit China sinds 2006 geen enkele vorm van documentatie meer met zich meebrengen om de clinici in Maleisië te begeleiden bij het bieden van optimale nazorg. Een dergelijke praktijk maakt deel uit van opzettelijke pogingen van de leden van het syndicaat om anoniem en onverklaarbaar te blijven en absoluut geen spoor achter te laten van hun illegale activiteiten. Het ontbreken van enige informatie over de perioperatieve en postoperatieve bevindingen, klinische samenvatting, noodzakelijke informatie over het type en de dosis van de toegediende inductiemiddelen, de best bereikte allograftfunctie in serum en het ontbreken van vele andere standaardtestresultaten hadden echter geleid tot een ernstige kloof in het vermogen van de plaatselijke clinici om hoogwaardige en effectieve zorg te leveren die deze patiënten verdienden, die niet alleen hun leven op het spel hadden gezet en afstand hadden gedaan van hun zuurverdiende spaargeld om een nieuw, veiliger en betere kwaliteit van leven te krijgen, maar nu geconfronteerd werden met echte en mogelijk ernstige transplantatiegerelateerde complicaties.”
Patiënten moeten worden voorgelicht over de schade die kan worden toegebracht aan degenen die organen verstrekken door middel van transplantatietoerisme. (Canada)
Als het gaat om transplantatietoerisme naar China, moeten patiënten erop worden gewezen dat organen mogelijk met geweld zijn afgenomen en dat individuen zelfs kunnen worden gedood om hun organen te verkrijgen. (Canada)
Patiënten moeten erop worden gewezen dat de transplantatietoerisme-industrie afhankelijk is van geheimhouding, waardoor het onmogelijk is om te bepalen of donorinformatie die wordt verstrekt door orgaanmakelaars, die worden gemotiveerd door financieel gewin, juist is. (Canada)
Artsen dienen patiënten, waar dit het geval is, te informeren over hun onwil om na transplantatie zorg te verlenen aan patiënten die transplantaties krijgen via transplantatietoerisme. (Canada)
Verzekering
Verzekeringsdekking voor medische of chirurgische kosten mag niet worden uitgebreid tot patiënten in rechtsgebieden buiten het land die verband houden met de transplantatie van een orgaan dat is verkregen via transplantatietoerisme. (Canada)
Onderdanen die naar het buitenland reizen voor orgaantransplantaties die op commerciële basis worden uitgevoerd, mogen geen gratis levering van immunosuppressieve medicijnen krijgen van overheidsziekenhuizen. (Maleisië).
Zorgverleners moeten patiënten informeren dat, indien dit het geval is, verzekeraars de verzekeringsdekking niet zullen uitbreiden voor medische of chirurgische kosten die worden gemaakt door patiënten in rechtsgebieden buiten het land in verband met de transplantatie van een orgaan dat is verkregen via transplantatietoerisme. (Canada)
Zorg vóór de transplantatie
De fiduciaire verantwoordelijkheid van artsen om te doen wat in het belang van hun patiënten is, omvat niet het uitvoeren van onderzoeken ter voorbereiding op transplantatie van een gekocht orgaan. (Canada)
Artsen mogen geen medicijnen voorschrijven of anderszins het verkrijgen van medicijnen vergemakkelijken die zullen worden gebruikt tijdens de transplantatie van een gekocht orgaan. (Canada)
Individuele artsen kunnen ervoor kiezen geen medische dossiers aan patiënten te verstrekken als ze denken dat de informatie zal worden gebruikt ter ondersteuning van een onrechtmatige transplantatie die wordt uitgevoerd in een systeem dat de internationale mensenrechtennormen schendt en dat er een aanzienlijk risico bestaat op schade aan de patiënt of de orgaanbron . (Canada)
Zorg na transplantatie
In niet-spoedeisende situaties kunnen individuele artsen ervoor kiezen om de zorg voor een patiënt die is teruggekeerd van transplantatietoerisme in het buitenland uit te stellen aan een andere arts. In dergelijke situaties dient de arts ervoor te zorgen dat de patiënt redelijke toegang heeft tot de voorgestelde alternatieve zorgaanbieder. (Canada)
Onderzoek en samenwerking
Alleen artsen die klinisch ethisch handelen, mogen lid worden van beroepsverenigingen.(TTS)
Samenwerking tussen transplantatieprofessionals in verschillende landen moet de kwetsbaren beschermen, de gelijkheid tussen donor- en ontvangerpopulaties bevorderen en andere basisprincipes van orgaantransplantatie niet schenden. (Istanbul).
Samenwerking binnen klinische studies mag alleen worden overwogen als de studie geen ethische principes schendt, bijvoorbeeld door organen of weefsels van gevangenen te betrekken. (TTS)
Samenwerking met experimentele studies dient alleen te worden overwogen als er geen materiaal afkomstig van gedetineerden of ontvangers van organen of weefsels van gedetineerden wordt gebruikt in de studies. (TTS)
Klinisch-wetenschappelijke studies die de uitkomst van de patiënt analyseren of die therapeutische of mechanistische benaderingen met zich meebrengen, mogen alleen voor acceptatie in aanmerking komen als ze volgens ethische principes zijn uitgevoerd. (TTS)
Presentaties van onderzoeken met patiëntgegevens of monsters van ontvangers van organen of weefsels van gevangenen mogen niet worden geaccepteerd. (TTS)
Ziekenhuizen mogen Chinese chirurgen niet trainen in transplantatiechirurgische technieken. (Queensland, Australië)
Ziekenhuizen mogen geen kandidaten voor klinische of preklinische training accepteren voor training in transplantatiechirurgische technieken, tenzij de kandidaat het lidmaatschapsbeleid en de ethische code van The Transplantation Society (New South Wales, Australië) accepteert.
Conclusie
Het vermogen van transplantatieprofessionals buiten China om het doden in China van gewetensgevangenen voor hun organen te stoppen, is beperkt. Toch zijn er twee praktische stappen die ze kunnen nemen. Een daarvan is om niets te doen om medeplichtig te zijn aan het Chinese misbruik. De tweede is om te voorkomen dat de misbruikers enige status krijgen.
Een belangrijke drijfveer voor verandering van transplantatiepraktijken in China is de wens om internationale respectabiliteit te bereiken. Chinese transplantatieprofessionals enige vorm van internationale status geven terwijl transplantatiemisbruik in China voortduurt, ondermijnt de inspanningen om het misbruik te beëindigen.
Door het hierboven uiteengezette beleid aan te nemen en vervolgens te volgen, zouden beide doelen worden bereikt. Ze zouden medeplichtigheid vermijden. Ze zouden ook vermijden respect en status te geven aan het Chinese transplantatieberoep voordat het voldoet aan internationale ethische normen.
Over ons DAVID MATAS
