Opmerkingen van de Hon David Kilgour op het online evenement van de National Capital Peace Council (van de Universal Peace Federation),
"Oeigoerse genocide: Canadezen confronteren China”
De vervolging van Turkse volkeren in Xinjiang/Oost-Turkistan is een steeds meer bekritiseerd kenmerk van het bewind van Peking onder Xi Jinping.
Het begon na Mao's legerovername van de onafhankelijke staat Oost-Turkistan in 1949. Vervolgens werd de regio gebruikt als een onmenselijk laboratorium voor 47 nucleaire explosies van 1964 tot 1996, met door straling veroorzaakte kankergevolgen voor veel inwoners.
Sinds 2016 zijn de omstandigheden zo verslechterd dat er steeds vaker vergelijkingen worden gemaakt met de Holocaust. Geen enkele buitenlandse regering mag vandaag zijn diplomaten of onderdanen naar Xinjiang sturen. Evenmin kunnen in het buitenland gevestigde bedrijven; de wereld weet niet wat COVID-19 de inheemse bewoners heeft aangedaan.
We weten van ontsnapte overlevenden, gelekte officiële documenten en satellietbeelden dat Peking velen onderwerpt aan concentratiekampen, met afwijzing van de islam, 24/7 toezicht, marteling en orgaanplundering.
Volgens het Australian Policy Institute zijn minstens 80,000 Oeigoeren gestuurd om als dwangarbeiders te werken in fabrieken in andere regio's van China.
Uitleveringsverdrag tussen Turkije en China
Op 28 december kondigde de partijstaat in Peking, volgens de Franse zender 24, de ratificatie aan van een uitleveringsverdrag met Turkije, dat het zegt te willen gebruiken om de terugkeer van bepaalde vluchtelingen en islamitische Oeigoeren die verdacht worden van “terrorisme” te bespoedigen.
Citeren of parafraseren van kanaal 24:
Het Turkse parlement heeft de in 2017 ondertekende bilaterale overeenkomst nog niet geratificeerd, maar het heeft al bezorgdheid geuit bij de grote Oeigoerse diaspora (naar schatting 50,000 mensen) in Turkije. Turkije heeft taalkundige en culturele banden met de Oeigoeren; Ankara is al lang een van de belangrijkste verdedigers van hun zaak op het internationale toneel.
'Het Permanent Comité van het Nationale Volkscongres heeft het Chinees-Turkse uitleveringsverdrag geratificeerd', zei het Chinese parlement zaterdagavond in een korte verklaring op zijn website. Gelukkig kunnen uitleveringen nog op verschillende gronden worden aangevochten.
Als de staat waarbij het uitleveringsverzoek is ingediend het verzoek als een 'politiek misdrijf' beschouwt, als de betrokkene een van zijn staatsburgers is, of als laatstgenoemde het recht op asiel heeft, is er vermoedelijk geen uitlevering.
'Dit uitleveringsverdrag zal zorgen baren onder Oeigoeren die China zijn ontvlucht en nog geen Turks staatsburgerschap hebben', zei Dilxat Raxit, woordvoerder van het Oeigoerse Wereldcongres, een organisatie in ballingschap in Duitsland, tegen AFP. 'We roepen de Turkse regering (...) op om te voorkomen dat dit verdrag een instrument van vervolging wordt', zei hij, eraan toevoegend dat Peking economische druk uitoefent op Turkije om het verdrag te ratificeren.
De vraag is delicaat voor Ankara omdat de Turken wereldwijd gevoelig zijn voor de Oeigoerse zaak. Nieuwsartikelen waarin Turkije wordt beschuldigd van het in het geheim verdrijven van Oeigoeren naar China, hebben tot publieke verontwaardiging geleid.
Turkije is het enige land met een moslimmeerderheid dat tot dusver publiekelijk de behandeling van Oeigoeren heeft veroordeeld. De Turkse minister van Buitenlandse Zaken had het begin 2019 omschreven als een “schande voor de mensheid”. De Turkse president Recep Tayyip Erdogan prees vorig jaar in China echter het beleid dat in Xinjiang werd gevoerd en noemde de mensen daar 'gelukkig', aldus het officiële agentschap China News.
Radio vrij Azië
Over de 'gelukkige' claim is een nieuwsbericht van Radio Free Asia op 18 november onthullend (1). Een ziekenhuis voor infectieziekten in de stad Aksu (600,000 inwoners) in Xinjiang werd omgevormd tot een tweede interneringskamp. Er is een groot crematorium in de buurt en een "groene corridor" voor versneld orgeltransport op de nabijgelegen luchthaven Aksu.
Ethan Gutmann, auteur van De slachtpartij, die lang de gedwongen orgaanroof van politieke gevangenen in China heeft bestudeerd, concludeert dat de Aksu-kampen, de ziekenhuisinfrastructuur en de groene corridor een constante bron van organen voor de oogst van Oeigoeren vergemakkelijken.
Hij voegt eraan toe: “… een groot crematiecentrum en een ziekenhuis… direct verbonden met het kamp… Je haalt de organen uit de levende mens(en), je laat ze sterven. De orgels zijn vastgebonden aan …. (a) machine (die ze ongeveer 20-24 uur van zuurstof voorziet). … Dat is genoeg tijd om [een orgel] naar het vliegveld te krijgen om het over te vliegen naar de oostkust van China.”
Gutmann ontmoette voormalige kampgevangenen en ontving gedetailleerde DNA- en bloedtesten bij hun internering onder het mom van een verplichte "universele gezondheidscontrole", maar hij denkt dat de tests "voor weefselmatching" zijn. De infrastructuur op de Aksu-locaties "versnelt alles ... voor hogere winstmarges", (omdat) buitenlandse orgaantoeristen bereid zijn aanzienlijk hogere prijzen te betalen dan Chinese burgers, wat betekent dat elke gedetineerde ongeveer US $ 750,000 zou kunnen "waarderen" voor hun longen, hart, nieren en lever.
In 2017 begon Xi Jinping met het oprichten van een “heropvoedingsgoelag” voor moslimgemeenschappen, vergelijkbaar met die voor Falun Gong beoefenaars na medio 1999. Beide netwerken ontvangen gevangenen die door de politie zijn gearresteerd zonder enige pretentie van een hoorzitting, proces of beroep - een grimmige praktijk die is uitgevonden in de Sovjet-Unie van Stalin.
De Amerikaanse auteur Robert D. Kaplan concludeert dat China's enorme Belt and Road Initiative “de volledige onderwerping van de Oeigoerse bevolking vereist” (2).
In 2018 veroordeelden wetenschappers uit 40 landen de internering van minderheden in Xinjiang en riepen ze de internationale gemeenschap op om druk uit te oefenen op Peking om zijn campagne van ongekende onmenselijkheid te staken.
Tohti/Gutmann
De orgaanroof van Oeigoeren ging vooraf aan die van Falun Gong (die begon in 2001). Dr. Enver Tohti, een Oeigoerse, heeft vaak beschreven hoe hij in 1995, als algemeen chirurg in een ziekenhuis in Ürümqi, naar een executieplaats werd gestuurd om de nieren en de lever van een levende gevangene te verwijderen.
Gutmann schat dat tussen 65,000 en 2000 organen van 4000 Falun Gong en 2000-2008 Oeigoeren, Tibetanen en christenen zijn “geoogst”.
Dr. Tohti heeft een foto gepubliceerd van het Human Organ Transportation Green-Path (HOTGP) op de luchthaven van Ürümqi, dat het transport van organen naar wereldwijde ontvangers versnelt. De foto van een bord met voorrangsrij met de tekst 'Special Passengers, Human Organ Exportation Lane'. ging viraal.
Dr. Maya Mitalipova van het Whitehead Institute for Biomedical Research van het MIT stelt: “… (de) gehele bevolking van Oeigoeren, Kazachen en andere moslims in (Xinjiang) (is) met kracht gecontroleerd op gezondheid en … bloedmonsters (zijn) afgenomen … (van ) 2016 (op). Deze procedures werden alleen (op de) moslimbevolking uitgevoerd…” (3)
De VN-commissie voor de uitbanning van rassendiscriminatie heeft Xinjiang een "zone zonder rechten" genoemd. Omringd door prikkeldraad, bewakingscamera's en gewapende bewakers zijn werkkampen waar Turkse minderheden gedwongen worden te werken voor weinig of geen loon.
Oproep tot actie
Verantwoordelijke regeringen en bedrijven over de hele wereld, waaronder Canada, zouden zich bij de Verenigde Staten en Australië moeten aansluiten bij het boycotten van iedereen die zaken doet in Xinjiang. Dwangarbeid in zijn interneringskampen vergiftigt de toeleveringsketen van tal van bekende bedrijven uit democratische landen. (4)
Wereldwijde Magnitsky-wetgeving maakt het voor bepaalde regeringen, waaronder die van Canada, gemakkelijker om gerichte financiële sancties en visumsancties op te leggen aan mensenrechtenschenders in Peking.
Het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden heeft onlangs met 406 tegen 3 stemmen de 'Uyghur Forced Labor Prevention Act' aangenomen; het is nu in behandeling bij de Senaat. Het wetsvoorstel stelt dat, tenzij de Amerikaanse douane kan verifiëren dat goederen niet met dwangarbeid zijn geproduceerd, ze de Verenigde Staten niet kunnen binnenkomen. Als het wet wordt, zal het de belangrijkste poging zijn om Peking onder druk te zetten vanwege de massale detentie van Oeigoeren en andere moslimminderheden.
Dank je.
(2). bron:www.newdelhitimes.com › beijings-mass-internment-of-uyghurs
(3). bron:www.nytimes.com › 2019/12/03 › zakelijk › china-dna-uighurs-xinjiang
(4). https://www.rfa.org/english/news/uyghur/labor-10172019142633.html
________________________________
ISU: www.isupportuyghurs.org )
