DOOR TORSTEN TREY I EPOCH TIMES
De menselijke waardigheid is onschendbaar. Het is onlosmakelijk verbonden met de mens. Hoe onvergelijkbaar kostbaar de menselijke waardigheid is, wordt vaak pas duidelijk wanneer men haar verliest. Als men met verheven bedoelingen verklaart dat de menselijke waardigheid onschendbaar is, is het natuurlijk schokkend als niet alleen de menselijke waardigheid, maar ook het fysieke lichaam wordt geschaad.
We zijn al gewend om te horen over mensenrechtenschendingen. Maar wat ten grondslag ligt aan dit modewoord is veel meer dan alleen een juridische term. Het beschrijft de ontmenselijking van vervolgde mensen. Is het, gegeven de schending van de grondrechten van de mens, niet zo dat niet alleen de waardigheid van het vervolgde wezen wordt geschonden, maar ook die van de omstander? Hoe kunnen we onze eigen menselijke waardigheid nog waarderen als we erbij blijven en toestaan dat deze menselijke waardigheid - een inherent kenmerk van de mensheid - bij anderen wordt geschonden?
Ontmenselijking van gewetensgevangenen in China - de mens wordt de marktplaats voor organen
Vandaag zien we de gevolgen van de ontmenselijking en veroordeling van dissidenten en het daaruit voortvloeiende verlies van de onschendbare waardigheid van de mens in het voorbeeld van Falun Gong beoefenaars in China. De mate waarin de menselijke waardigheid ernstig wordt geschonden in China blijkt uit het feit hoeveel moed er nodig is om te schrijven over een taboeonderwerp als de vervolging van Falun Gong.
De opgelegde censuur in China - en de zelfopgelegde censuur buiten China - verstikt elke berichtgeving over deze kwestie, meestal in het begin. Maar we zijn het aan onze menselijke waardigheid verplicht om de druk van deze zelfcensuur niet te volgen. De menselijke waardigheid is universeel en kan niet worden beperkt door landsgrenzen of door censuur.
Tegenwoordig is de meditatiebeoefening van Falun Gong een dramatische case study over de staat van menselijke waardigheid in China. In de afgelopen 22 jaar heeft Falun Gong een achtbaan van uitersten meegemaakt, van de grootste populariteit in heel China tot brute, landelijke vervolging. Als geen ander voorbeeld van vandaag is het dus geschikt om te beschrijven waar de ontmenselijking van dissidenten toe kan leiden.
Het verhaal van Falun Gong kan als volgt kort worden samengevat: Na de introductie in 1992 had het talloze prijzen gewonnen en was het snel populair geworden. Het Chinese Ministerie van Sport adverteerde op tv over Falun Gong en prees de positieve effecten op de gezondheid. Tegen 1999 waren ongeveer 70 miljoen tot 100 miljoen Chinezen begonnen met het beoefenen van Falun Gong.
Onder de Chinese bevolking stonden Falun Gong beoefenaars bekend als vriendelijk en behulpzaam. Aangezien Falun Gong een zelf-cultivatiebeoefening is waarbij iedereen zich bewust is om zichzelf te verbeteren en zijn innerlijke zelf te cultiveren, raken Falun Gong beoefenaars van nature niet betrokken bij politieke discussies.
Op 20 juli 1999 begon een ongekende vervolging
In juli 1999 veranderde de situatie van de veelgeprezen zelfcultivatiepraktijk van de ene op de andere dag en werd Falun Gong zonder reden en in strijd met de Chinese grondwet verboden en vervolgd. Al 15 jaar worden Falun Gong beoefenaars vervolgd in China en op de een of andere manier – buiten China – door Chinese ambassades en studentenverenigingen aan buitenlandse universiteiten.
Dus aan de ene kant bestaat de vervolging van Falun Gong uit hersenspoeling, werkkampen, gevangenis, marteling en gedwongen orgaanroof, en aan de andere kant uit propaganda en media leugens die door de westerse media zijn overgenomen – deels uit onwetendheid. en deels uit zelfcensuur, om toekomstige journalistenvisa voor China niet in gevaar te brengen. Het onderwerp Falun Gong is taboe verklaard en de westerse media berichten niet of nauwelijks over Falun Gong. De vervolging van Falun Gong is niet alleen ingebed in een kernonderdeel van het Chinese binnenlandse en buitenlandse beleid, maar verslindt ook enorme bedragen van de Chinese staatsbegroting.
Ook op juridisch gebied komt het onderwerp mensenrechtenschending aan de orde. In China riskeren advocaten zelf gevangenisstraf als ze zich niet houden aan de ongeschreven regels van de gefaseerde rechtszittingen - waar het vonnis al is uitgesproken voordat de rechtbank de zaak opent - en degenen verdedigen die al vóór het proces zijn verbannen door het eenpartijsysteem begint. De rechtsstaat is niet aan de orde. Waar het om gaat is het partijbeleid. Degenen die zich niet aan de regels houden, zullen worden neergezet als 'vijand van de staat'. De ontmenselijking vindt plaats in het gerechtsgebouw.
In het geval van Falun Gong betekent dit dat werkkampen, hersenspoeling en marteling sinds 1999 de norm zijn geworden. Kort daarna eiste de vervolging van Falun Gong zijn eerste dood door marteling, die op bevel van Jiang Zemin propagandavriendelijk werden verklaard. "zelfmoorden." De eisen van het eenpartijstelsel onderwerpen de werkelijkheid. De realiteit in het China van vandaag staat los van de echte realiteit. De realiteit in China is wat de partij als zodanig definieert, en dat loopt van de boekhouder in een klein bedrijf, via massamedia, naar de gerechtsgebouwen.
Maar in dit geval is de realiteit buiten China anders dan de realiteit binnen China, en dat geldt ook voor het begrip menselijke waardigheid. In het huidige China is menselijke waardigheid een leeg begrip en voor veel Chinezen is het vaak onduidelijk wat het Westen verstaat onder ethiek, moraliteit en menselijke waardigheid. Maar als het respect voor de menselijke waardigheid geen deel uitmaakt van de realiteit in China, dan moeten we ons afvragen: waar zal dit eindigen?
Een kijkje in de medische wereld onthult het: van oudsher zijn Chinezen terughoudend in het doneren van organen voor transplantatie. Dit zit diep geworteld in de bevolking. Daarom is er in China een groot tekort aan donororganen voor transplantatie. Om organen voor transplantaties te leveren, stond een wet in 1984 toe dat organen kunnen worden verkregen van geëxecuteerde gevangenen. Met deze wet in gedachten, was het maar een kleine stap om niet alleen organen te nemen van geëxecuteerde gevangenen, maar ook van gewetensgevangenen, zoals van Oeigoeren, Tibetanen en Falun Gong beoefenaars.
Een geheime orgelpoel
Nadat de vervolging van Falun Gong begon in 1999, werd de praktijk van het oogsten van organen van geëxecuteerde gevangenen uitgebreid tot Falun Gong beoefenaars. Miljoenen vervolgde Falun Gong beoefenaars werden blootgesteld aan het risico om gecategoriseerd te worden en in de geheime orgelpool te worden geplaatst. Organen werden vervolgens op verzoek en op korte termijn verwijderd, zonder toestemming van de arrestanten.
Tijdens hun opsluiting in werkkampen en heropvoedingskampen werden ze systematisch fysiek onderzocht. Bij gedetineerde beoefenaars werden routinematig kostbare bloed- en urineonderzoeken, echo's en röntgenfoto's uitgevoerd. Als men gedurende 15 jaar miljoenen dollars heeft geïnvesteerd in ongevraagde medische diagnostiek onder dwangarbeiders en gewetensgevangenen, dan rijst de vraag waar dergelijke kosten zullen worden afgeschreven.
In plaats van doodgemarteld te worden en hun lichamen te verspillen, werden Falun Gong beoefenaars een winstgevende bron van transplantatieorganen. Na 1999 begonnen Chinese ziekenhuizen reclame te maken voor orgaantransplantaties op internet. Dit gebeurde in een tijd dat China geen openbaar orgaandonatieprogramma had. De handel bloeide. De goederen: organen; de levertijd: 1-4 weken; het prijskaartje: een nier voor $ 60,000, een lever voor $ 100,000.
In het najaar van 2013 deden verslaggevers van het Duitse tijdschrift "Der Spiegel" alsof ze een nier wilden kopen via een Chinese internetorgaanmakelaar. Het prijskaartje was ongeveer $ 350,000 voor een nier uit China.
Van 1999 tot 2006 is het aantal transplantatiecentra in China gestegen van 150 naar 600 en men kan zich afvragen op welke basis China het vertrouwen had in een continue, langdurige levering van organen zonder een openbaar orgaandonatieprogramma.
Terwijl de executiecijfers daalden, stegen de transplantatiecijfers in China na 1999 dramatisch: van minder dan 3,000 transplantaties vóór 1999 tot naar verluidt 20,000 in 2005. Je kunt je afvragen: waar kwamen de getransplanteerde organen vandaan?
Achter deze abstracte figuren gaat een wrede realiteit schuil: in China worden gewetensgevangenen op verzoek om transplantatieorganen gedood - zonder de doodstraf te hebben gekregen, zonder een misdaad te hebben begaan, zonder vrije, vrijwillige toestemming voor de orgaandonatie. De trieste waarheid is dat de deelnemende artsen in China de transplantatiegeneeskunde tot in het absurde hebben geleid: men kan patiënten met transplantatie niet genezen door andere mensen te doden voor hun organen.
Menselijke waardigheid is onschendbaar en onverdeeld: waarom we niet moeten toekijken wanneer andere mensen van hun mensenrechten worden beroofd
Een nadere blik op Falun Gong leert ons hoezeer de vervolging van Falun Gong ook rechtstreeks met onszelf te maken heeft. Als we ons afvragen wat dit allemaal met ons te maken heeft, vinden we: heel veel.
Falun Gong is een zelf-cultivatiebeoefening die fundamentele principes leert. In het geval van Falun Gong zijn deze principes waarachtigheid, mededogen en tolerantie. Men zal het er waarschijnlijk mee eens zijn dat deze drie principes over de hele wereld als prijzenswaardig en wenselijk worden beschouwd. Ze zijn min of meer universeel.
Het is echter onverklaarbaar dat Falun Gong nu juist vanwege deze goede waarden wordt vervolgd in China. De vervolging van Falun Gong is niet alleen gericht tegen Falun Gong, de vervolging van Falun Gong is ook gericht tegen de goedheid in de mensheid.
Waarheid is zeker volksvijand nr. 1 in China, vooral wanneer een land grotendeels wordt geregeerd door corruptie, wanneer intellectuele diefstal en piraterij veel voorkomen en de vrijheid van de media is verworden tot zelfverloochenende zelfcensuur.
Mededogen is zeker ook volksvijand nummer 1 in China, als het idee van klassenstrijd nog steeds aanwezig is in de samenleving en als achter harmonieuze, diplomatieke woorden de bevolking is afgestemd op een ijzeren vuist buitenlands en binnenlands beleid.
Tolerantie is zeker ook volksvijand nummer 1 in China, als de stemmen van dissidenten niet worden getolereerd en elke afwijking van de richtlijnen van de Communistische Partij wordt beantwoord met brutaal geweld en onverzettelijkheid.
Met andere woorden, de ongegronde en irrationele vervolging van Falun Gong en zijn drie principes is ook een kruistocht tegen de goedheid in de mensheid, tegen het fundament van de menselijke waardigheid en tegen waarden die gewoon de hoeksteen van de mensheid zijn.
Als de vrije uitoefening van waarachtigheid, mededogen en tolerantie beantwoord wordt met marteling en in extreme gevallen met gedwongen orgaanroof van levende gevangenen, zijn het dan niet de mensen die geen Falun Gong beoefenen, maar dol zijn op eerlijkheid, vriendelijkheid en tolerantie ook in gevaar? Als China's eenpartijsysteem constant in de strijd is tegen de drie nr. 1 vijanden van de staat, wanneer zal dan onze eigen menselijke waardigheid buiten China worden geschonden, net zoals het momenteel is in het geval van Falun Gong beoefenaars? Het antwoord is schokkend: het gebeurt nu al.
Vanuit humanitair oogpunt kan men de menselijke waardigheid niet beperken tot landsgrenzen. Menselijke waardigheid is universeel. De gedwongen orgaanroof van levende gevangenen in China heeft de grenzen van de mensheid overschreden. Het regime in Peking geeft de gewetensgevangenen de keuze om lichamelijk of geestelijk te sterven. Deze keuze is onmenselijk. Iedereen zou even moeten nadenken en zich afvragen hoe men op deze keuze zou reageren als men er zelf voor zou staan. Passief toekijken hoe anderen tot deze onmenselijke keuze worden gebracht, is niets anders dan het opgeven van de eigen menselijke waardigheid.
We creëren onze realiteit elke dag opnieuw. Als we onze menselijke waardigheid en grondrechten koesteren, dan moeten we er elke dag voor zorgen, anders zouden we ze stilletjes kunnen verliezen zoals een niet-bewaterde plant zijn leven verliest.
Falun Gong beoefenaars verzorgen al 15 jaar elke dag. In de afgelopen 15 jaar hebben Falun Gong beoefenaars meer gedaan voor de waardigheid van de mens, de mensheid en de mensheid dan het eenpartijregime in Peking. Misschien is het nu aan ons om actief te worden en de goedheid in de mensheid in te zetten. We zijn het aan onszelf verplicht.
Met de gedwongen orgaanroof van levende gewetensgevangenen is een grens overschreden. Het is nu tijd dat we de onschendbare waardigheid van de mens verdedigen.
Dr. Torsten Trey is oprichter en uitvoerend directeur van de internationale NGO Doctors Against Forced Organ Harvesting (DAFO). DAFOH zet zich in om gedwongen orgaanroof te beëindigen en bevordert ethische normen in de geneeskunde.
De meningen in dit artikel zijn de meningen van de auteur(s) en weerspiegelen niet noodzakelijk de mening van Epoch Times.
